سایهای بر مذاکرات هستهای در نیویورک

به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل، دیدارهای دیپلماتیک میان وزرای خارجه ایران و تروئیکای اروپایی، با حضور مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، تاکنون نتوانستهاند نتایج ملموسی به بار آورند. این نشستها که به تبادل…
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل، دیدارهای دیپلماتیک میان وزرای خارجه ایران و تروئیکای اروپایی، با حضور مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، تاکنون نتوانستهاند نتایج ملموسی به بار آورند. این نشستها که به تبادل نظر و دیدگاهها محدود شدهاند، نشان از پیچیدگی و حساسیت بالای مذاکرات هستهای دارند. سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، در تاریخ ۲ شهریور با همتایان خود از آلمان، فرانسه، و انگلیس و همچنین رئیس دستگاه دیپلماسی اتحادیه اروپا دیدار کرد تا به بررسی راههای ممکن برای پیشبرد مذاکرات بپردازند.
در پی این دیدارها، بیانیهای مشترک از سوی تروئیکای اروپایی صادر شد که در آن از ایران خواسته شده است تا به اقداماتی فوری در راستای ازسرگیری مذاکرات مستقیم با واشنگتن و فراهمسازی دسترسی کامل آژانس بینالمللی انرژی اتمی به تاسیسات هستهای خود بپردازد. این درخواستها در حالی مطرح میشود که طرفهای غربی همچنان بر مواضع خود پافشاری میکنند و به نظر میرسد که زمان برای دستیابی به توافقی جامع در حال اتمام است. کالاس، یکی از مقامات اروپایی، ضمن تأکید بر اهمیت دیپلماسی، بیان داشت که فرصتها محدودند و باید اقدامات عملی ایران را مشاهده کرد.
در این میان، تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که عدم پیشرفت در مذاکرات میتواند پیامدهای گستردهای بر بازارهای جهانی و منطقهای داشته باشد. نوسانات قیمت نفت و تغییرات در نرخ ارز از جمله عواملی هستند که میتوانند تحت تأثیر این مذاکرات قرار گیرند. با توجه به اهمیت استراتژیک ایران در بازار انرژی، هرگونه تغییر در وضعیت مذاکرات میتواند به سرعت بر عرضه و تقاضای جهانی انرژی تأثیر بگذارد. از سوی دیگر، عدم توافق میتواند به افزایش تنشهای سیاسی و اقتصادی در سطح بینالمللی منجر شود.
در پایان، باید توجه داشت که مذاکرات هستهای ایران و قدرتهای جهانی، نه تنها برای طرفهای مستقیم درگیر، بلکه برای اقتصاد جهانی نیز اهمیت ویژهای دارد. با توجه به شرایط پیچیده و حساس کنونی، اتخاذ رویکردی هوشمندانه و مبتنی بر دیپلماسی فعال میتواند به دستیابی به توافقی پایدار و متوازن کمک کند. در این راستا، نقش کشورهای اروپایی به عنوان میانجی و تسهیلکننده مذاکرات، اهمیت بسزایی دارد و میتواند به کاهش تنشها و افزایش اعتماد متقابل منجر شود.




