بحران هدررفت نان در کشور؛ چالشهای اقتصادی و راهکارها

هدررفت ۴۰ درصدی نان در ایران، معادل ۴ میلیون تن سالانه، فشار اقتصادی و اتلاف منابع را افزایش میدهد. بهبود فرآیندهای تولید و توزیع، آگاهی عمومی و سیاستهای مناسب میتواند این هدررفت را کاهش دهد و به پایداری اقتصادی کمک کند.
به نقل از خبرگزاری تحلیل بازار، در کشوری که با چالشهای اقتصادی متعددی روبروست، هدررفت نان به میزان ۴۰ درصد از کل تولید، زنگ خطری جدی به شمار میرود. علیرضا عباسی، در اظهاراتی هشدارآمیز، به این موضوع پرداخته و تاکید کرده است که از مجموع ۱۲ میلیون تن گندم تولیدی، حدود ۹ میلیون تن به نانواییها اختصاص مییابد. از این میزان، هدررفت ۴۰ درصدی، معادل ۴ میلیون تن نان در سال، به معنای اتلاف منابع ارزشمند و فشار بیشتر بر اقتصاد ملی است.
این هدررفت نه تنها به افزایش هزینههای تولید و توزیع منجر میشود، بلکه تأثیرات منفی بر امنیت غذایی و پایداری اقتصادی کشور نیز دارد. در شرایطی که کشور با محدودیتهای مالی و ارزی مواجه است، کاهش این اتلاف میتواند به بهبود شرایط اقتصادی و کاهش فشار بر منابع ملی کمک کند. بهبود فرآیندهای تولید و توزیع نان، همراه با افزایش آگاهی عمومی و اصلاح الگوهای مصرف، میتواند گامهای مؤثری در کاهش این هدررفت باشد.
تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که با اتخاذ سیاستهای مناسب و استفاده از فناوریهای نوین، میتوان به کاهش قابل توجهی در میزان هدررفت نان دست یافت. در این راستا، سرمایهگذاری در زیرساختهای تولید و توزیع، بهبود کیفیت نان و آموزش مصرفکنندگان، از جمله راهکارهایی است که میتواند به کاهش این معضل کمک کند. همچنین، ایجاد انگیزههای اقتصادی برای نانوایان و مصرفکنندگان به منظور کاهش هدررفت، میتواند به عنوان راهکاری مؤثر مطرح شود.
در نهایت، مقابله با هدررفت نان نیازمند همکاری و هماهنگی میان دولت، بخش خصوصی و جامعه است. با توجه به اهمیت اقتصادی و اجتماعی این موضوع، اتخاذ رویکردی جامع و همهجانبه میتواند به بهبود وضعیت اقتصادی کشور و کاهش فشار بر منابع ملی منجر شود. این امر نه تنها به افزایش کارایی اقتصادی کمک میکند، بلکه به حفظ منابع و پایداری اقتصادی کشور نیز یاری میرساند.




