در دهه اخیر، نرخ حقیقی ارز در ایران تا سال ۱۳۹۷ باثبات بود، اما پس از خروج آمریکا از توافق هستهای و بازگشت تحریمها، نوسانات شدیدی را تجربه کرد. بهبود درآمدهای ارزی در دهه ۱۴۰۰ به کاهش نوسانات کمک کرده و انتظار میرود با سیاستهای مناسب، ثبات بیشتری در بازار ارز ایجاد شود.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در یک دهه اخیر، نرخ حقیقی ارز در ایران مسیری کمنوسان و باثبات را تا پیش از سال ۱۳۹۷ طی کرده است. اما با خروج ایالات متحده از توافق هستهای و بازگشت تحریمها، این نرخ با جهشی قابلتوجه مواجه شد. بررسیهای دقیق نشان میدهد که در سالهای ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹، نرخ حقیقی ارز نه تنها روندی افزایشی داشت، بلکه با نوسانات شدیدی نیز همراه بود. با آغاز دهه ۱۴۰۰، این نوسانات بهطور نسبی کاهش یافت و نرخ حقیقی ارز پس از عبور از اوج مهرماه ۱۳۹۹، کاهش یافت.
کارشناسان اقتصادی بر این باورند که بهبود درآمدهای ارزی در سالهای آغازین دهه ۱۴۰۰، عامل اصلی کاهش نوسانات نرخ حقیقی ارز بوده است. این دادهها نشان میدهند که در سالهایی که درآمدهای ارزی بهبود مییابد، نرخ حقیقی ارز تحت فشار قرار میگیرد و کاهش مییابد. اما در سالهایی که درآمدهای ارزی کاهش مییابد و امکان کنترل نرخ توسط سیاستگذاران محدود میشود، نرخ حقیقی ارز با جهشهای ناگهانی مواجه میشود.
از دیدگاه اقتصاددانان، نرخ حقیقی ارز یکی از مهمترین شاخصها برای ارزیابی وضعیت بازار ارز و سیاستگذاری ارزی در کشور محسوب میشود. این شاخص با مقایسه نرخهای مختلف و تحلیل روندهای اقتصادی، به سیاستگذاران و تحلیلگران کمک میکند تا تصمیمات دقیقتری در زمینه مدیریت بازار ارز اتخاذ کنند. بهبود درآمدهای ارزی و کنترل نوسانات نرخ ارز میتواند به ثبات اقتصادی و کاهش تورم کمک کند.
در نهایت، تحلیل روندهای اقتصادی و بررسی دقیق شاخصهای کلیدی مانند نرخ حقیقی ارز، به ما این امکان را میدهد که پیشبینیهای دقیقتری از آینده اقتصادی کشور داشته باشیم. با توجه به دادههای موجود، انتظار میرود که با ادامه بهبود درآمدهای ارزی و اتخاذ سیاستهای مناسب، نوسانات نرخ ارز در آینده کاهش یابد و ثبات بیشتری در بازار ارز حاکم شود.
