بحران آب تهران؛ چالشهای پیشرو و نقش دولت

بحران کمآبی تهران با اظهارات رئیسجمهور درباره جیرهبندی و تخلیه پایتخت تشدید شده است. با مصرف ۹۰ درصد آب در کشاورزی و هدررفت ۶۰ درصدی، نیاز به سیاستهای کارآمد و اصلاح ساختارها احساس میشود. دولت باید با شفافیت و فناوریهای نوین بحران را مدیریت کند.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، در شرایطی که تهران با بحران کمآبی دست و پنجه نرم میکند، اظهارات اخیر رئیسجمهور مبنی بر احتمال جیرهبندی آب و حتی تخلیه پایتخت در صورت ادامه خشکسالی، نگرانیهای بسیاری را برانگیخته است. این سخنان در حالی مطرح شده که مدیران ارشد مرتبط با مدیریت منابع آب و خشکسالی، هنوز پاسخی شفاف به این بحران ندادهاند و در سکوت به سر میبرند. پرسش اساسی این است که آیا چنین اظهاراتی، راهحلی عملی برای مدیریت بحران آب در تهران ارائه میدهد یا تنها به نگرانیهای عمومی دامن میزند؟
رئیسجمهور در ماههای اخیر بارها به مصرف بالای آب در بخش کشاورزی اشاره کرده و اذعان داشته که حدود ۹۰ درصد آب کشور در این بخش مصرف میشود. با این حال، آمارها نشان میدهد که ۶۰ درصد از این منابع به هدر میرود. این در حالی است که بخش آب شرب تنها ۷ درصد از مصرف کل را به خود اختصاص میدهد. پرسش اینجاست که چرا تمرکز بر صرفهجویی در مصرف آب شرب است و نه اصلاح ساختارهای ناکارآمد در بخش کشاورزی که سهم عمدهای از هدررفت آب را به خود اختصاص داده است؟
نکته قابل توجه این است که با توجه به پیشبینیهای هواشناسی مبنی بر ادامه خشکسالی در ماههای آتی، نیاز به اتخاذ سیاستهای کارآمد و پایدار در مدیریت منابع آب بیش از پیش احساس میشود. دولت باید با بهرهگیری از فناوریهای نوین و اصلاح الگوهای کشت و آبیاری، به کاهش هدررفت آب در بخش کشاورزی بپردازد. همچنین، افزایش آگاهی عمومی و ترویج فرهنگ صرفهجویی میتواند نقش موثری در مدیریت بحران ایفا کند.
در نهایت، بحران آب تهران نیازمند یک رویکرد جامع و هماهنگ از سوی تمامی نهادهای ذیربط است. تنها با اتخاذ تصمیمات استراتژیک و اجرای سیاستهای پایدار میتوان از بروز بحرانهای جدیتر در آینده جلوگیری کرد. دولت باید با شفافیت و قاطعیت، راهبردهای خود را برای مقابله با این چالش حیاتی ارائه دهد تا اعتماد عمومی را جلب کرده و از وقوع بحرانهای اجتماعی و اقتصادی پیشگیری کند.




