پیوند مؤثر دانشگاه و صنعت برای پیشرفت اقتصادی و نوآوری حیاتی است، اما در ایران این ارتباط هنوز کامل نشده است. با بهبود این همکاری، کیفیت تولیدات داخلی و رقابتپذیری جهانی افزایش مییابد و جذب سرمایهگذاری خارجی تسهیل میشود.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در دنیای امروز، پیوند مؤثر میان دانشگاه و صنعت به عنوان یکی از عوامل کلیدی در پیشرفت اقتصادی و نوآوری شناخته میشود. با این حال، شکاف موجود میان این دو نهاد در کشور ما همچنان چالشی جدی به شمار میآید. فعالان اقتصادی بر این باورند که تغییر رویکردها و تقویت باور متقابل میان دانشگاه و صنعت، امری ضروری است. به گفته یکی از اساتید دانشگاه، ساختار کنونی این دو بخش مانع از ایجاد همکاریهای عمیق و مؤثر شده است. تا زمانی که تحولات بنیادین در این زمینه رخ ندهد، هر یک از این بخشها به صورت جداگانه به فعالیت روزمره خود ادامه خواهند داد.
علی اصغر جمعهای، عضو هیات نمایندگان اتاق ایران، در گفتوگویی به وضعیت کنونی این ارتباط پرداخته و اذعان داشته است که رابطه سیستماتیک و عملیاتی میان دانشگاه و صنعت هنوز به طور کامل شکل نگرفته است. با این حال، وی اشاره میکند که در سالهای اخیر، این ارتباط بهبود یافته و در برخی حوزهها مانند گردشگری و کشاورزی، نشانههای مثبتی از همکاری مشاهده میشود. جمعهای تأکید میکند که همکاری استادان دانشگاه با صنایع در حال افزایش است، اما هنوز به سطحی نرسیده که بتوان آن را در قالب تفاهمنامههای رسمی مشاهده کرد.
پیشبینیها حاکی از آن است که با تقویت این پیوند، میتوان به ارتقای کیفیت تولیدات داخلی و افزایش رقابتپذیری در بازارهای جهانی امیدوار بود. این امر نه تنها به بهبود وضعیت اقتصادی کشور کمک میکند، بلکه میتواند به عنوان محرکی برای جذب سرمایهگذاریهای خارجی نیز عمل کند. از این رو، ایجاد بسترهای مناسب برای همکاریهای مستمر و مؤثر میان دانشگاه و صنعت، ضرورتی انکارناپذیر است.
در پایان، لازم است تأکید شود که برای دستیابی به تحولات مورد نظر، باید هم دانشگاه و هم صنعت به سمت تغییرات ساختاری و ایجاد زیرساختهای لازم برای همکاریهای پایدار حرکت کنند. تنها در این صورت است که میتوان به آیندهای روشن و پایدار برای اقتصاد کشور امیدوار بود.
