بحران آب در تهران به یک واقعیت ملموس تبدیل شده و با ادامه خشکسالی و کاهش بارندگیها، احتمال تخلیه موقت جمعیت مطرح است. سدها و چاههای آب در معرض خطر جدی قرار دارند و نیاز به برنامهریزی دقیق و همکاری مسئولان و شهروندان برای عبور از این بحران است.
به نقل از خبرگزاری ایران جیب، بحران آب در تهران دیگر یک هشدار دور از ذهن نیست؛ بلکه به یک واقعیت ملموس بدل شده است که سایه سنگین خود را بر پیکره این کلانشهر گسترانده است. نشانههای این بحران از سالها پیش در تصمیمات شهری و توسعه بیضابطه نمایان شد و اکنون، با ادامه روند خشکسالی و کاهش بارندگیها، شرایط به نقطهای رسیده که کارشناسان از احتمال تخلیه موقت بخشی از جمعیت سخن میگویند. در صورت عدم بارش تا پایان پاییز و خالی ماندن سدها، تهران با چالشی روبرو خواهد شد که تنها با تدابیر فوری و مؤثر میتوان از آن عبور کرد.
تهران، با جمعیتی بالغ بر ۱۳ میلیون نفر و حدود ۲ میلیون نفر جمعیت غیربومی که روزانه در آن تردد میکنند، از دهه ۳۰ خورشیدی به عنوان پایگاه اصلی صنایع کشور شناخته میشود. این بارگذاری سنگین صنعتی و جمعیتی بر دشت تهران، در نهایت به وضعیت بحرانی کنونی منجر شده است. سدهای اطراف تهران که بیش از ۷۰ درصد منابع آب این شهر را تأمین میکنند، در کنار ۷۰۰ حلقه چاه آب شرب و ۲۵۰ حلقه چاه برای فضای سبز، اکنون در معرض خطر جدی قرار دارند.
داریوش مختاری، کارشناس ارشد مدیریت منابع آبی، هشدار میدهد که در صورت خالی شدن کامل سدها و کاهش آبدهی چاهها، تهران با یک بحران بیسابقه مواجه خواهد شد. او تاکید میکند که این شرایط نیازمند برنامهریزی دقیق و همکاری همهجانبه از سوی مسئولان و شهروندان است تا بتوان از این بحران عبور کرد. با توجه به اهمیت اقتصادی و صنعتی تهران، هرگونه اختلال در تأمین آب میتواند تبعات گستردهای بر اقتصاد کشور داشته باشد.
در نهایت، این بحران نه تنها یک چالش زیستمحیطی بلکه یک مسئله اقتصادی و اجتماعی است که نیازمند توجه فوری و اقدامات پیشگیرانه است. با توجه به روندهای فعلی و پیشبینیهای هواشناسی، لازم است که سیاستگذاران به دنبال راهکارهای پایدار و بلندمدت برای مدیریت منابع آبی باشند تا از وقوع بحرانهای مشابه در آینده جلوگیری شود.
