سهم آموزش در هزینههای خانوارهای ایرانی کمتر از دو درصد است که به ویژه در دهکهای پایین نگرانکننده است. افزایش سرمایهگذاری در آموزش میتواند به بهبود وضعیت اقتصادی و کاهش نابرابریها کمک کند و باید در سیاستگذاریها مورد توجه قرار گیرد.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، آمارهای اخیر نشان میدهد که سهم آموزش در سبد هزینههای خانوارهای ایرانی، به ویژه در شش دهک پایین جامعه، کمتر از دو درصد است. این مسئله به ویژه در دهکهای اول، دوم و سوم به شدت نگرانکننده است. آموزش و تخصصسازی فرزندان، به عنوان یکی از مؤثرترین راهکارها برای خروج از طبقات کمدرآمد شناخته میشود. عدم سرمایهگذاری کافی در این حوزه میتواند امید به بهبود وضعیت اقتصادی این خانوارها را از بین ببرد و آنها را در تله فقر گرفتار کند.
در یک مطالعه جهانی که بانک جهانی در سال ۲۰۲۲ انجام داده است، وضعیت هزینهکرد خانوارها برای آموزش در ۱۰۰ کشور با درآمد متوسط و پایین بررسی شده است. یافتهها نشان میدهد که به طور متوسط، خانوارها در این کشورها ۳.۲ درصد از بودجه خود را به آموزش اختصاص میدهند. این سهم در طول سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۰ تغییرات عمدهای نداشته و کاهش چشمگیری را تجربه نکرده است. این امر نشاندهنده ثبات نسبی در اولویتبندی آموزش در سطح جهانی است، اما در ایران، این سهم به میزان قابل توجهی پایینتر است که میتواند به عنوان یک زنگ خطر تلقی شود.
تحلیل این دادهها نشان میدهد که سرمایهگذاری در آموزش نه تنها به بهبود وضعیت اقتصادی خانوارها کمک میکند، بلکه میتواند به عنوان یک محرک برای رشد اقتصادی کلان نیز عمل کند. با توجه به اهمیت آموزش در ارتقای سطح زندگی و کاهش فقر، افزایش سهم آموزش در هزینههای خانوارها میتواند به عنوان یک راهبرد کلیدی در سیاستگذاریهای اقتصادی مورد توجه قرار گیرد.
در پایان، میتوان نتیجه گرفت که افزایش سرمایهگذاری در آموزش، نه تنها به بهبود وضعیت اقتصادی خانوارهای کمدرآمد کمک میکند، بلکه به عنوان یک ابزار مؤثر در کاهش نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی نیز عمل میکند. با توجه به اهمیت این موضوع، لازم است سیاستگذاران اقتصادی و اجتماعی به طور جدی به افزایش سهم آموزش در بودجه خانوارها توجه کنند تا بتوانند مسیر توسعه پایدار و کاهش فقر را هموار سازند.
