بحث نئولیبرالیسم در اقتصاد ایران با چالشهای متعدد و انگزنی به مخالفان، به موضوعی داغ تبدیل شده است. تحلیلگران معتقدند که اقتصاد ایران به دلیل ساختارهای پیچیده و تحریمها نمیتواند به سادگی نئولیبرالی باشد و نیازمند اصلاحات ساختاری است.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد نیوز، در شرایطی که اقتصاد ایران با چالشهای متعددی مواجه است، بحث پیرامون نئولیبرالیسم به یکی از موضوعات داغ تبدیل شده است. در این راستا، محمد طاهری، سردبیر هفتهنامه تجارت فردا، در یادداشتی به بررسی این موضوع پرداخته و در قالب مناظرهای میان دکتر موسی غنینژاد و یاسر جبرائیلی، به سوالی بنیادین پاسخ داده است: «چرا اقتصاد ایران نئولیبرالی نیست؟» این پرسش در حالی مطرح میشود که انگزنی به عنوان ابزاری برای تخریب مخالفان در افکار عمومی، به ویژه در سالهای اخیر، به شدت رواج یافته است.
طاهری در تحلیل خود به ریشههای تاریخی و نظری این پدیده اشاره میکند و توضیح میدهد که چگونه مارکسیستها با استفاده از انگزنی، مخالفان خود را بیاعتبار کردهاند. این روش، که به جای بررسی استدلالهای مخالفان به تخریب شخصیت آنها میپردازد، در سالهای منتهی به انقلاب به عنوان یک استراتژی تبلیغاتی مؤثر به کار گرفته شد. در این زمینه، مارکس معتقد بود که متفکران طبقات استثمارگر و ارتجاعی تنها به دنبال توجیه منافع طبقاتی خود هستند و از این رو، به جای گفتوگو با آنها، انگزنی را برگزید.
در این بستر، اقتصاد ایران به دلیل ساختارهای پیچیده و چالشهای متعدد، از جمله تحریمهای بینالمللی و سیاستهای اقتصادی داخلی، نمیتواند به سادگی در قالب نئولیبرالیسم قرار گیرد. تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که برای درک بهتر وضعیت اقتصادی کنونی، باید به بررسی دقیقتر شاخصهای اقتصادی و روندهای جاری پرداخت. از این منظر، پیشبینیها نشان میدهند که بدون اصلاحات ساختاری و سیاستگذاریهای کارآمد، اقتصاد ایران همچنان با مشکلات جدی مواجه خواهد بود.
در نهایت، به نظر میرسد که انگزنی به عنوان یک روش غیرسازنده، تنها به تعمیق شکافهای موجود در تحلیل مشکلات اقتصادی منجر میشود. برای دستیابی به راهحلهای پایدار، نیازمند گفتوگوی سازنده و بررسی دقیقتر استدلالها و شواهد هستیم. تنها از این طریق است که میتوان به درک بهتری از وضعیت اقتصادی ایران و راهکارهای مؤثر برای بهبود آن دست یافت.
