انتخابات پارلمانی اخیر سوریه با نظارت دولت موقت احمد الشرع و محدودیتهای شدید برگزار شد، اما ساختار قدرت همچنان متمرکز باقی مانده است. همکاری دولت جولانی با آمریکا برای بهبود روابط بینالمللی و جذب سرمایهگذاریهاست، اما تغییرات واقعی در ساختار قدرت نیازمند زمان و تلاشهای هماهنگ است.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد نیوز، در هفتههای اخیر، سوریه شاهد برگزاری نخستین انتخابات پارلمانی خود پس از سقوط حکومت اسد و تحت نظارت دولت موقت احمد الشرع بوده است. این انتخابات که به نظر میرسد با محدودیتهای فراوان و کنترل شدید همراه بوده، نشانگر باز شدن نسبی فضای سیاسی سوریه است. با این حال، ساختار قدرت همچنان متمرکز و دور از معیارهای دموکراتیک باقی مانده است. این وضعیت اقتصادی و سیاسی، پرسشهایی را در مورد آینده قدرت جولانی و تأثیر آن بر ثبات منطقهای ایجاد میکند.
در ماههای اخیر، دولت جولانی به همکاری با درخواستهای ایالات متحده پرداخته است؛ از جمله در زمینه یافتن شهروندان آمریکایی مفقود شده و حذف کامل سلاحهای شیمیایی باقیمانده در سوریه. این همکاریها میتواند به عنوان تلاشی برای بهبود روابط بینالمللی و جذب سرمایهگذاریهای خارجی تلقی شود. با این حال، سوال اصلی این است که آیا این اقدامات میتواند به تغییر واقعی در ساختار قدرت منجر شود یا خیر.
تاریخ نشان داده است که تغییرات در نظامهای سیاسی متمرکز به سادگی اتفاق نمیافتد. به عنوان مثال، در سال ۱۳۶۷، ادهم مسعود القاق، دانشگاهی از جامعه دروزی، تلاش کرد تا برای پارلمان سوریه نامزد شود. او خواستار اصلاحات دموکراتیک بود و با حکومت اسد به مخالفت پرداخت که منجر به بازداشت و تبعید او شد. این تجربه تاریخی نشان میدهد که هر گونه تلاش برای اصلاحات دموکراتیک در سوریه با چالشهای جدی مواجه است.
با توجه به این پیشینه و تحولات اخیر، پیشبینی میشود که هرگونه تغییر در قدرت جولانی و ساختار سیاسی سوریه نیازمند زمان و تلاشهای هماهنگ داخلی و بینالمللی باشد. این وضعیت میتواند بر اقتصاد سوریه و همچنین بر ثبات منطقهای تأثیرات بلندمدتی داشته باشد. در نهایت، برای دستیابی به یک نظام سیاسی پایدار و دموکراتیک، سوریه نیازمند اصلاحات عمیق و همهجانبه است.
