حکومت طالبان اعلام کرده که ایران به عنوان مسیر اصلی تجاری افغانستان انتخاب شده است، که میتواند به توسعه بندر چابهار و کاهش وابستگی به پاکستان منجر شود. این تصمیم استراتژیک به استقلال اقتصادی افغانستان کمک کرده و فرصتهای جدیدی برای تجارت با همسایگان ایجاد میکند.
به نقل از خبرگزاری ایران جیب، در یک تغییر بنیادین که میتواند مسیر اقتصادی افغانستان را بهطور چشمگیری دگرگون سازد، حکومت طالبان اعلام کرده است که ایران به عنوان مسیر اصلی تجاری این کشور انتخاب خواهد شد. این تصمیم که در تاریخ ۲۲ آبان ۱۴۰۴ توسط ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی حکومت طالبان، بهصورت رسمی اعلام شد، نشاندهنده تحولی استراتژیک در سیاستهای اقتصادی کابل و پیامی قاطع به اسلامآباد است. بر اساس این تصمیم، واردات کالاهای غذایی، مصالح ساختمانی و محصولات صنعتی از جمله داروهای پاکستانی که پیش از این بیش از ۴۰ درصد نیازهای دارویی افغانستان را تأمین میکردند، متوقف خواهد شد.
بیش از یک ماه است که گذرگاههای مرزی پاکستان با افغانستان بسته شدهاند و این وضعیت به بحثهای گستردهای در محافل اقتصادی و سیاسی دامن زده است. این اقدام جسورانه، که تبعات اقتصادی سنگینی برای هر دو کشور به همراه دارد، از سوی مقامات کابل به عنوان فرصتی برای تقویت استقلال تجاری افغانستان و کاهش وابستگی به پاکستان تلقی میشود. در حالی که تنشهای مرزی میان دو کشور پس از درگیریهای مرگبار اخیر افزایش یافته و مذاکرات صلح نیز به نتیجه نرسیده است، این تصمیم میتواند به عنوان یک راهبرد جدید در سیاست خارجی و اقتصادی افغانستان قلمداد شود.
کارشناسان اقتصادی بر این باورند که این تغییر مسیر تجاری میتواند به توسعه زیرساختهای بندر چابهار و افزایش تعاملات اقتصادی میان ایران و افغانستان منجر شود. چابهار به عنوان یک بندر استراتژیک، میتواند نقش مهمی در تسهیل تجارت و کاهش هزینههای حملونقل برای افغانستان ایفا کند. با توجه به تنشهای موجود با پاکستان، این تصمیم میتواند به عنوان یک حرکت استراتژیک برای کاهش وابستگی به یک کشور و گشودن درهای جدیدی برای تجارت با دیگر همسایگان تلقی شود.
در نهایت، این تحول نه تنها میتواند به استقلال اقتصادی افغانستان کمک کند، بلکه ممکن است به عنوان الگویی برای دیگر کشورهایی که به دنبال کاهش وابستگی تجاری به یک کشور خاص هستند، مطرح شود. با این حال، موفقیت این استراتژی به توانایی افغانستان در مدیریت روابط تجاری جدید و بهرهبرداری از فرصتهای اقتصادی بستگی دارد.
