دیپلماسی میراث بهعنوان ابزاری غیرسیاسی و مؤثر، در شرایط تحریمها به تقویت روابط جهانی ایران کمک میکند. این رویکرد با ثبت جهانی میراث، به بهبود تصویر ایران و تقویت جایگاه بینالمللی کشور بدون نیاز به مذاکرات رسمی میپردازد.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در شرایطی که تحریمهای بینالمللی و محدودیتهای روابط رسمی، تعاملات سیاسی را به چالش کشیدهاند، دولتها به دنبال ابزارهای جایگزین برای حفظ و تقویت ارتباطات جهانی خود هستند. در این میان، «دیپلماسی میراث» بهعنوان یکی از مؤثرترین ابزارهای تعامل غیرسیاسی، نقشی کلیدی ایفا میکند. این نوع دیپلماسی، نیازی به رسمیت سیاسی یا مذاکرات رسمی ندارد و از طریق ثبت جهانی میراث و روستاها، ایران را در شبکهای از همکاریهای فرهنگی، آموزشی و گردشگری قرار میدهد که خارج از چارچوب نظام تحریمها عمل میکند.
دیپلماسی میراث میتواند بهعنوان یک کانال تنفس در شرایط کنونی ایران عمل کند. سیاستهای فشار حداکثری در دو دهه اخیر، تصویری امنیتی از ایران در ذهن افکار عمومی جهانی ایجاد کرده است. در چنین فضایی، دیپلماسی میراث میتواند به اصلاح این تصویر کمک کند و ایران را بهعنوان یک تمدن تاریخی و چندفرهنگی بازتعریف نماید. ثبت جهانی، در ظاهر یک اقدام فرهنگی است، اما در عمل، نوعی قدرت نرم سیاسی است که بدون قرار دادن ایران در موقعیت تقابل یا مذاکره مستقیم، به تقویت جایگاه بینالمللی کشور میپردازد.
میراث فرهنگی، بهعنوان «زبان دوم سیاست خارجی»، میتواند در زمانهایی که زبان سیاست رسمی خاموش است، به سخن درآید. این زبان، نهتنها به تقویت روابط بینالمللی کمک میکند، بلکه بهعنوان یک ابزار مشروع و غیرتهاجمی، به بازتعریف و بهبود چهره ایران در صحنه جهانی میپردازد. در نتیجه، دیپلماسی میراث با بهرهگیری از قدرت نرم و بدون نیاز به مذاکرات پیچیده، میتواند بهعنوان یک استراتژی مؤثر در دوران تحریم عمل کند.
در نهایت، با توجه به روندهای اقتصادی و سیاسی جهانی، پیشبینی میشود که اهمیت دیپلماسی میراث بهعنوان یک ابزار کلیدی در تعاملات بینالمللی ایران افزایش یابد. این رویکرد نهتنها به حفظ و تقویت روابط فرهنگی و آموزشی کمک میکند، بلکه بهعنوان یک استراتژی بلندمدت، میتواند در بهبود جایگاه اقتصادی و سیاسی ایران در عرصه جهانی مؤثر باشد.
