با بازگشت تحریمهای شورای امنیت علیه ایران، همکاریهای اقتصادی ایران و چین، بهویژه در زمینه نفت، مورد توجه قرار گرفته است. برنامه ۲۵ ساله همکاریهای مشترک میتواند به تقویت روابط اقتصادی و سیاسی دو کشور کمک کند، اما نیازمند مدیریت هوشمندانه چالشهای بینالمللی است.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، با بازگشت تحریمهای شورای امنیت علیه ایران، نگاهها به سمت همکاریهای اقتصادی ایران و چین، بهویژه در زمینه خرید نفت، معطوف شده است. این پرسش که چین در مواجهه با این تحریمها چه تصمیمی اتخاذ خواهد کرد، به یکی از مسائل مهم و بحثبرانگیز در محافل رسانهای تبدیل شده است. تحلیلگران بر این باورند که شکافهای موجود در نظام بینالملل و رویکرد یکجانبهگرایانه دولت ایالات متحده، به همراه برنامه ۲۵ ساله همکاریهای مشترک ایران و چین، میتواند رویکرد پکن را نسبت به گذشته متفاوت سازد.
فن هونگدا، استاد مطالعات خاورمیانه در دانشگاه مطالعات بینالمللی شانگهای، در گفتوگویی به بررسی تاثیر این شکافها بر کارآیی تحریمهای سازمان ملل علیه ایران پرداخت. وی تاکید کرد که با وجود این تحریمها، چین و ایران قادر خواهند بود راههای جدیدی برای تقویت روابط اقتصادی خود بیابند. البته این امر مستلزم تعهد دو کشور به توسعه و تعمیق روابط دوجانبه است. هونگدا همچنین اشاره کرد که ایران تواناییهای هستهای خود را به سمتوسوی نظامی سوق نداده است، اما همچنان به دلیل برنامه اتمیاش تحت فشارهای بینالمللی قرار دارد.
در این میان، برنامه ۲۵ ساله همکاریهای مشترک میان ایران و چین میتواند به عنوان یک چارچوب استراتژیک برای تقویت روابط اقتصادی و سیاسی دو کشور عمل کند. این برنامه نه تنها به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بلکه به افزایش همکاریهای فنی و علمی نیز میپردازد. با توجه به تحولات اخیر، به نظر میرسد که چین به دنبال حفظ و گسترش روابط خود با ایران است، اما این امر نیازمند مدیریت دقیق و هوشمندانه چالشهای بینالمللی است.
در نهایت، با توجه به پیچیدگیهای موجود در نظام بینالملل و تغییرات سریع در سیاستهای جهانی، آینده روابط ایران و چین به عوامل متعددی بستگی دارد. این روابط میتواند به عنوان یک فرصت برای هر دو کشور در جهت تقویت جایگاه اقتصادی و سیاسیشان در عرصه بینالمللی عمل کند، به شرط آنکه هر دو کشور با تعهد و برنامهریزی دقیق به این مسیر ادامه دهند.
