در ایران ۱۱ میلیون گیمر فعال وجود دارد که نگرانیهایی درباره پیامدهای اجتماعی مانند انزوای اجتماعی و افت تحصیلی ایجاد کرده است. تحلیلگران این آمار را نشانه بیکاری میدانند، اما برخی معتقدند این روند طبیعی است. سیاستگذاری هوشمندانه میتواند خطرات را کاهش دهد.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد نیوز، در حالی که احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان، از فعالیت ۱۱ میلیون گیمر در ایران خبر داده است، این آمار نگرانیهایی را درباره پیامدهای اجتماعی احتمالی به همراه دارد. وزیر ورزش هشدار داده است که بدون سیاستگذاری و نظارت مناسب، این جمعیت ممکن است با چالشهایی همچون انزوای اجتماعی، اعتیاد به بازی، و افت تحصیلی مواجه شود. این مسئله به ویژه برای جوانان و نوجوانانی که زمان زیادی را به بازیهای رایانهای اختصاص میدهند، اهمیت بیشتری پیدا میکند.
تحلیلگران اقتصادی از این آمار به عنوان نشانهای از بیکاری گسترده در میان جوانان یاد میکنند. با این حال، برخی کارشناسان معتقدند که این دیدگاه با واقعیتهای جمعیتی و روندهای جهانی مطابقت ندارد. در بسیاری از کشورهای توسعهیافته، ۲۰ تا ۳۰ درصد جمعیت به نوعی با بازیهای ویدئویی سرگرم هستند. در ایران نیز با توجه به جمعیت جوان و دسترسی گسترده به تلفنهای هوشمند و اینترنت، چنین آماری طبیعی به نظر میرسد.
بیشتر کاربران ایرانی بازیهای رایانهای را به عنوان یک فعالیت تفریحی، ارتباطی یا رقابتی سالم میبینند. اما نکتهای که باید مورد توجه قرار گیرد، حفظ تعادل میان بازی و دیگر جنبههای زندگی است. در نبود این تعادل، خطرات اجتماعی و فردی ممکن است افزایش یابد. بنابراین، سیاستگذاریهای هوشمندانه و برنامههای آموزشی میتوانند به کاهش این خطرات کمک کنند و از سوی دیگر، به بهرهبرداری از پتانسیلهای مثبت این صنعت بپردازند.
در نهایت، با توجه به روندهای جهانی و دسترسی روزافزون به فناوریهای نوین، پیشبینی میشود که تعداد کاربران بازیهای رایانهای در ایران همچنان رو به افزایش باشد. این امر نیازمند توجه ویژه به سیاستگذاریهای فرهنگی و اجتماعی است تا از فرصتهای اقتصادی و اجتماعی این صنعت بهرهبرداری شود و در عین حال، از پیامدهای منفی آن جلوگیری به عمل آید.
