توسعه راهآهن استراتژیک روسیه-قزاقستان-ترکمنستان-ایران؛ گامی به سوی افزایش ظرفیت حملونقل

رئیسجمهور قزاقستان برنامهای برای افزایش ظرفیت گذرگاه ریلی شمال-جنوب به ۲۰ میلیون تن در سال اعلام کرد که به تقویت زیرساختها و بهبود اتصال حملونقل در اوراسیا کمک میکند. این طرح به عنوان استراتژی کلان اقتصادی، فرصتهای تجاری جدیدی را فراهم میآورد.
به نقل از خبرگزاری تحلیل بازار، در تحولی استراتژیک که میتواند چشمانداز حملونقل بینالمللی را دگرگون کند، رئیسجمهور قزاقستان از برنامهای جامع برای تقویت ظرفیت گذرگاه ریلی شمال-جنوب خبر داد. این طرح، افزایش حملونقل بار در مسیر راهآهن روسیه-قزاقستان-ترکمنستان-ایران به ۲۰ میلیون تن در سال را هدف قرار داده است. قاسمجومارت توکایف، رئیسجمهور قزاقستان، در بیانیهای رسمی بر اهمیت راهبردی این توسعه تأکید کرده و آن را گامی حیاتی در تعمیق همکاریهای حملونقل و لجستیک میان قزاقستان و روسیه دانسته است.
این برنامه پنجساله که با امضای یک نقشه راه جامع همراه است، به دنبال افزایش ظرفیت این شریان حیاتی اقتصادی به ۲۰ میلیون تن در سال میباشد. توکایف به رشد قابل توجه کنونی در حملونقل بار اشاره کرده و توسعه انشعاب شرقی گذرگاه شمال-جنوب را به عنوان یکی از اولویتهای کلیدی معرفی کرده است. این اقدام نه تنها به تقویت زیرساختهای موجود کمک میکند، بلکه با بهرهگیری از موقعیت جغرافیایی استراتژیک قزاقستان و روسیه، به بهبود اتصال پایدار حملونقل در سراسر اوراسیا منجر خواهد شد.
با توجه به وسعت و موقعیت جغرافیایی قزاقستان و روسیه، توسعه بیشتر مسیرهای ترانزیت و زیرساختهای مرتبط با آن، برای تضمین اتصال پایدار حملونقل در سراسر اوراسیا ضروری به نظر میرسد. این پروژه میتواند به عنوان یک کاتالیزور برای رشد اقتصادی منطقه عمل کند و فرصتهای جدیدی را برای تجارت بینالمللی فراهم آورد. در چشمانداز بلندمدت، افزایش ظرفیت حملونقل بار در این مسیر، به تقویت جایگاه اقتصادی کشورهای درگیر در این پروژه و بهبود روابط تجاری آنها کمک شایانی خواهد کرد.
در پایان، این ابتکار عمل نه تنها به عنوان یک پروژه زیرساختی بلکه به عنوان یک استراتژی کلان اقتصادی باید مورد توجه قرار گیرد. با اجرای موفقیتآمیز این طرح، میتوان انتظار داشت که منطقه به یک مرکز حملونقل جهانی تبدیل شود که از مزایای اقتصادی و تجاری گستردهای بهرهمند خواهد شد. این توسعه نه تنها به بهبود کارایی و کاهش هزینههای حملونقل منجر میشود، بلکه میتواند به عنوان الگویی برای همکاریهای بینالمللی در حوزه حملونقل و لجستیک عمل کند.




