پروژه آزادراه تهران-شمال با تکمیل آخرین قطعه خود، مسیر تهران به چالوس را ۶۵ کیلومتر کوتاهتر کرده و زمان سفر را به کمتر از دو ساعت کاهش میدهد. این پروژه با تخصیص ۱۱۰ هزار میلیارد ریال تا پاییز ۱۴۰۷ تکمیل میشود و بهبود اقتصادی و جذب سرمایهگذاری را تسهیل میکند.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، پروژه آزادراه تهران-شمال، یکی از بزرگترین و مهمترین طرحهای عمرانی کشور، به مرحلهای حساس و سرنوشتساز رسیده است. این پروژه که به طول ۱۲۴ کیلومتر طراحی شده و تهران را به چالوس متصل میکند، اکنون در آستانه تکمیل آخرین قطعه خود قرار دارد. این قطعه، به دلیل شرایط پیچیده توپوگرافی و عبور از مناطق حفاظتشده، با چالشهای متعددی روبهروست. وزیر راه و شهرسازی، فرزانه صادق، تامین مالی را به عنوان مهمترین مانع در این مسیر معرفی کرده است، چراکه هزینه احداث این بخش به مراتب بیشتر از پروژههای معمول آزادراهی است.
این پروژه که مطالعات اولیه آن به سال ۱۳۵۳ بازمیگردد و قرارداد اصلی آن در سال ۱۳۷۵ منعقد شده، تاکنون سه قطعه دیگر را به بهرهبرداری رسانده است. با تکمیل این آزادراه، مسیر تهران به چالوس تا ۶۵ کیلومتر کوتاهتر میشود و زمان سفر در روزهای عادی از ۴ تا ۵ ساعت به کمتر از دو ساعت کاهش مییابد. این امر نه تنها به کاهش مصرف سوخت و کاهش ترافیک کمک میکند، بلکه ظرفیت عبور و مرور را به طور چشمگیری افزایش میدهد. در شرایطی که زیرساختهای حمل و نقل به عنوان یکی از ارکان توسعه اقتصادی شناخته میشوند، تکمیل این پروژه میتواند به بهبود شاخصهای اقتصادی و تسهیل تجارت و گردشگری در منطقه منجر شود.
با توجه به تخصیص اعتبار ۱۱۰ هزار میلیارد ریالی برای این پروژه، انتظار میرود که تا پاییز ۱۴۰۷ شاهد بهرهبرداری کامل از این آزادراه باشیم. این سرمایهگذاری نه تنها به نفع توسعه منطقهای خواهد بود، بلکه میتواند الگویی برای سایر پروژههای زیرساختی کشور باشد. تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که با تکمیل این پروژه، نه تنها بهبود قابل توجهی در شبکه حمل و نقل کشور رخ خواهد داد، بلکه زمینهساز جذب سرمایهگذاریهای جدید و ایجاد فرصتهای شغلی بیشتر نیز خواهد شد.
در نهایت، تکمیل آزادراه تهران-شمال به عنوان یکی از پروژههای کلیدی زیرساختی، میتواند نقشی محوری در ارتقای کیفیت زندگی شهروندان و افزایش بهرهوری اقتصادی ایفا کند. با توجه به اهمیت این پروژه، نظارت دقیق بر روند اجرایی و مدیریت منابع مالی میتواند تضمینکننده موفقیت نهایی آن باشد. این پروژه نه تنها به بهبود ارتباطات بینشهری کمک میکند، بلکه به عنوان نمادی از توانمندیهای مهندسی و مدیریتی کشور در عرصه بینالمللی مطرح خواهد شد.
