برنامهریزی برای عرضه ۲۰ عرضه اولیه تا پایان سال جاری در بورس ایران میتواند تأثیرات متنوعی بر بازار سرمایه داشته باشد. کارشناسان بر لزوم بازنگری در فرآیند پذیرش و ارزشگذاری تأکید دارند و موفقیت این برنامهها به توانایی بازار در مدیریت این عرضهها بستگی دارد.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، در پی اظهارات اخیر رئیس سازمان بورس مبنی بر برنامهریزی برای عرضه حداقل ۲۰ عرضه اولیه تا پایان سال جاری، بار دیگر توجهات به تأثیرات این تصمیم بر بازار سرمایه جلب شده است. در حالی که در بسیاری از کشورهای جهان، تعداد عرضههای اولیه معمولاً با تولید ناخالص داخلی و عمق بازارهای مالی همسو میشود، به نظر میرسد سیاستگذاران در ایران رویکردی متفاوت را در پیش گرفتهاند. این اقدام میتواند پیامدهای متنوعی بر بازار سرمایه داشته باشد که نیازمند تحلیل دقیق و کارشناسی است.
علیرضا خان محمدی، کارشناس بازار سرمایه، در گفتوگو با خبرنگار ما، بر لزوم بازنگری در فرآیند پذیرش، ارزشگذاری و زمانبندی عرضههای اولیه تأکید کرده است. او معتقد است که وعدههای بزرگ مانند «بورس ۴۰۰ میلیارد دلاری» باید با واقعیتهای اقتصادی همخوانی داشته باشد، در غیر این صورت، تنها در حد شعار باقی خواهد ماند. عرضههای اولیه به خودی خود میتوانند فرصتهای مثبتی برای شرکتها و سرمایهگذاران فراهم کنند، اما تحقق این وعدهها نیازمند شرایطی است که بازار بتواند به طور واقعی از آن بهرهمند شود.
در شرایطی که بازار سرمایه ایران با چالشهای متعددی از جمله عدم شفافیت و نوسانات اقتصادی مواجه است، اجرای این تعداد عرضه اولیه میتواند فشار مضاعفی بر بازار وارد کند. از سوی دیگر، اگر این عرضهها به درستی مدیریت شوند، میتوانند به افزایش شفافیت و جذب سرمایههای جدید کمک کنند. اما پرسش اصلی این است که آیا زیرساختهای لازم برای پذیرش این حجم از عرضههای اولیه فراهم شده است یا خیر.
در نهایت، موفقیت این برنامهها به توانایی بازار در جذب و مدیریت این عرضهها بستگی دارد. اگرچه عرضههای اولیه میتوانند به عنوان محرکی برای رشد اقتصادی عمل کنند، اما بدون برنامهریزی دقیق و هماهنگی با واقعیتهای اقتصادی، ممکن است به نتایج مطلوب نرسند. بنابراین، سیاستگذاران باید با دقت و توجه به جزئیات، این تحولات را هدایت کنند تا از فرصتهای پیش رو به بهترین نحو بهرهبرداری شود.
