آنفلوآنزا؛ بحرانی فراتر از هشدار در آستانه زمستان

شیوع آنفلوآنزا با سویه جدید H3N2 به مرحله بحرانی رسیده و نرخ ابتلا به ۲۴ درصد افزایش یافته است. این وضعیت نگرانکننده، بهویژه کودکان و سالمندان را تحت تأثیر قرار داده و احتمال همزمانی با کووید-۱۹ را افزایش داده است. تقویت آگاهی عمومی و همکاری بینالمللی ضروری است.
به نقل از خبرگزاری جهان صنعت نیوز، با عبور نرخ ابتلا به آنفلوآنزا از مرز ۲۴ درصد، این بیماری به مرحلهای بحرانی رسیده است که بیش از دو برابر حد هشدار نظام سلامت محسوب میشود. سویه جدید H۳N۲ با شدت بیشتری در حال گسترش است و بهویژه کودکان، سالمندان و بیماران با شرایط زمینهای را تحت تأثیر قرار داده است. این وضعیت نگرانکننده، افزایش موارد مرگومیر را به دنبال داشته و نگرانیهایی را در خصوص تشخیص اشتباه یا همزمانی با ویروس کرونا برانگیخته است. شباهت علائم و نبود پایش ژنومیک دقیق، احتمال ابتلای همزمان به آنفلوآنزا و کووید-۱۹ را تقویت کرده و چالشی جدی برای سیستم بهداشت و درمان کشور ایجاد کرده است.
طبق استانداردهای جهانی، عبور سهم آنفلوآنزا از ۱۰ درصد بیماریهای تنفسی، نشاندهنده ورود به وضعیت هشدار است. اما بر اساس اعلام مقامات وزارت بهداشت، این عدد اکنون به حدود ۲۴ درصد رسیده است. علیرضا رئیسی، معاون بهداشت وزارت بهداشت، این وضعیت را «بیش از دو برابر حد هشدار نظام سلامت» توصیف کرده است. ویروس آنفلوآنزا که امسال شیوع یافته، جهش جدیدی را تجربه کرده است و به نظر میرسد که سیستم ایمنی بدنها هنوز در مقابل آن ایمنی کافی ایجاد نکردهاند. این جهش جدید، به دلیل عدم شیوع گسترده پیشین، چالشی تازه برای جامعه پزشکی و بهداشتی کشور محسوب میشود.
با توجه به شرایط کنونی، پیشبینی میشود که در صورت عدم اتخاذ تدابیر مؤثر، این وضعیت بحرانی میتواند به سرعت به دیگر نقاط کشور گسترش یابد. افزایش آگاهی عمومی و تقویت سیستمهای پایش و تشخیص، از جمله اقداماتی است که میتواند به کنترل این بحران کمک کند. در عین حال، همکاری نزدیکتر با نهادهای بینالمللی بهداشت و استفاده از تجربیات جهانی در مقابله با این بیماری، میتواند به کاهش اثرات منفی آن کمک کند.
در پایان، با توجه به وضعیت کنونی و پیشبینیهای موجود، لازم است که جامعه و مسئولان بهداشتی با همکاری و هماهنگی بیشتر، برای مقابله با این بحران آماده شوند. اتخاذ سیاستهای پیشگیرانه و افزایش سطح آگاهی عمومی، میتواند نقش مؤثری در کاهش شیوع و اثرات منفی این بیماری ایفا کند. آیندهای که در پیش رو داریم، نیازمند تصمیمگیریهای سریع و مؤثر است تا بتوانیم از این بحران به سلامت عبور کنیم.




