هوش مصنوعی بهعنوان محور مناقشات اقتصادی، از دیدگاه اقتصاددانان و مهندسان بهطور متفاوتی ارزیابی میشود. در حالی که اقتصاددانان به تأثیرات محدود آن بر بهرهوری مینگرند، مهندسان آن را تحولی بنیادین میدانند. همکاری این دو گروه برای پیشبینی و مدیریت تغییرات ضروری است.
به نقل از خبرگزاری جهان صنعت نیوز، در عصر حاضر، هوش مصنوعی به یکی از محوریترین موضوعات در مناقشات اقتصادی بدل شده است. اقتصاددانان و مهندسان به دو شیوه متفاوت به این فناوری مینگرند. اقتصاددانان با احتیاط به تأثیرات کوتاهمدت هوش مصنوعی بر رشد اقتصادی مینگرند و آن را در بهترین حالت، عاملی برای بهبود محدود بهرهوری میدانند. در مقابل، مهندسان و متخصصان فناوری اطلاعات، هوش مصنوعی را بهعنوان یک جهش بیسابقه در تاریخ بشر میبینند که توانایی دگرگونسازی ساختارهای تولید، کار و حتی مفهوم رشد اقتصادی را داراست.
بهندرت پیش میآید که نهادهای پولی در قالب پژوهشهای اقتصادی، سناریوهایی را مدلسازی کنند که در آنها اقتصاد به پایان میرسد و تولید ناخالص داخلی به صفر میل میکند. با این حال، اشاره به چنین سناریوهایی بیش از آنکه جنبه پیشبینی داشته باشد، نشاندهنده گستردگی عدمقطعیت پیرامون پیامدهای هوش مصنوعی است. از نگاه پژوهشگران اقتصادی، هوش مصنوعی میتواند طیفی وسیع از نتایج را به بار آورد؛ از افزایش محدود بهرهوری گرفته تا تحولی بنیادین که قواعد رشد، کار و رفاه را دگرگون کند.
در سناریوی میانه، که بسیاری از اقتصاددانان آن را محتملترین مسیر میدانند، هوش مصنوعی نقش تسریعکنندهای در بهبود بهرهوری و رشد اقتصادی خواهد داشت، اما این تغییرات بهتدریج و در طول زمان رخ خواهند داد. این سناریو بر پایه تحلیل دادههای اقتصادی و روندهای جاری استوار است و نشان میدهد که با وجود پیشرفتهای فناورانه، عوامل دیگری همچون سیاستهای اقتصادی، سرمایهگذاری در زیرساختها و آموزش نیروی کار نیز نقش تعیینکنندهای در شکلدهی به آینده اقتصادی خواهند داشت.
در نهایت، پیشبینی آینده اقتصادی با توجه به تأثیرات هوش مصنوعی نیازمند تحلیل دقیق و جامع است. اقتصاددانان و مهندسان هر دو نقش مهمی در این فرآیند ایفا میکنند، اما موفقیت در پیشبینی و مدیریت این تغییرات به همکاری و تعامل میان این دو گروه بستگی دارد. این تعامل میتواند به ایجاد راهبردهایی منجر شود که هم بهرهوری را افزایش دهد و هم به بهبود رفاه اجتماعی کمک کند.
