حذف صفر از پول ملی ایران بهتنهایی نمیتواند تورم را کاهش دهد یا ثبات اقتصادی ایجاد کند و بیشتر بهعنوان یک ابزار روانی عمل میکند. موفقیت این سیاست به اصلاحات ساختاری همزمان وابسته است و بدون تغییرات اساسی، تنها یک مسکن موقت خواهد بود.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، در شرایطی که اقتصاد ایران با چالشهای متعددی همچون تورم مزمن و کاهش ارزش ریال دست و پنجه نرم میکند، بحث حذف صفر از پول ملی بار دیگر به صدر اخبار اقتصادی بازگشته است. این اقدام که در ظاهر ساده به نظر میرسد، در واقع پیچیدگیهای فراوانی دارد و نمیتواند بهتنهایی نقش یک درمان قطعی را ایفا کند. درک این سیاست مستلزم بررسی دقیق شرایط اقتصادی کلان، انتظارات عمومی و توان اجرایی کشور است.
حذف صفر از پول ملی، اگرچه به عنوان یک سیاست مکمل مطرح میشود، اما نمیتواند بهطور مستقل به کاهش تورم یا ایجاد ثبات اقتصادی منجر شود. این سیاست بیشتر به عنوان یک ابزار روانی عمل میکند که ممکن است اعتماد عمومی به ریال را تا حدی تقویت کند. با این حال، بدون انجام اصلاحات ساختاری و بنیادی در نظام اقتصادی، این اقدام نمیتواند اثرات پایداری داشته باشد. تجربه کشورهای دیگر نشان میدهد که موفقیت چنین سیاستی به شدت وابسته به اصلاحات همزمان در بخشهای مختلف اقتصادی است.
پیشبینیها حاکی از آن است که بدون تغییرات اساسی در سیاستهای پولی و مالی، حذف صفر تنها به عنوان یک مسکن موقت عمل خواهد کرد. بهبود وضعیت اقتصادی نیازمند اقداماتی گستردهتر است که شامل کنترل تورم، تقویت تولید داخلی و افزایش شفافیت مالی میشود. در غیر این صورت، این سیاست ممکن است تنها به عنوان یک نمایش ظاهری تلقی شود که در نهایت به فرسایش بیشتر اعتماد عمومی منجر خواهد شد.
در نهایت، حذف صفر از پول ملی میتواند به عنوان بخشی از یک بسته جامع اصلاحات اقتصادی مورد بررسی قرار گیرد. اما شرط موفقیت آن، اجرای همزمان سیاستهای مکمل و اصلاحات ساختاری است که بتواند به ثبات و رشد پایدار اقتصادی منجر شود. در غیر این صورت، این اقدام به تنهایی نمیتواند راهحلی برای چالشهای عمیق اقتصادی ایران باشد.
