ازبکستان با ترکیب ثبات سیاسی، اصلاحات اقتصادی و پویایی جمعیتی، به رشد پایدار اقتصادی دست یافته و با جذب سرمایهگذاری و توسعه زیرساختها، به یکی از قطبهای اقتصادی آسیای مرکزی تبدیل شده است. این کشور میتواند الگویی برای توسعه سایر کشورها باشد.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در دو دهه اخیر، ازبکستان به عنوان یکی از کشورهای پیشرو در توسعه پایدار در آسیای مرکزی شناخته شده است. بررسی دقیق روندهای سیاسی، جمعیتی و اقتصادی این کشور، نشاندهنده ترکیبی موفق از ثبات سیاسی نسبی، اصلاحات اقتصادی تدریجی و پویایی جمعیتی است که به رشد قابل توجه آن انجامیده است. در بازه زمانی ۱۳۸۵ تا ۱۴۰۳، اقتصاد ازبکستان با میانگین رشد سالانه ۶.۸ درصد و رشد جمعیتی ۱.۷ درصد، توانسته است نیروی کار جوان و بازار مصرف گستردهتری را ایجاد کند، بهگونهای که زمینه برای تداوم فعالیتهای تولیدی فراهم شده است.
در سال ۱۴۰۳، تولید ناخالص داخلی سرانه بر اساس برابری قدرت خرید به حدود ۱۰ هزار و ۴۵۰ دلار رسیده است. این آمار نه تنها بهبود کیفیت زندگی را نشان میدهد، بلکه افزایش ظرفیتهای اقتصادی کشور را نیز به تصویر میکشد. با وجود ساختار اقتصادی دولتی و متمرکز، سیاستهای اصلاحی از جمله توسعه زیرساختها و گسترش سرمایهگذاری خارجی، مسیر رشد اقتصادی را هموار کردهاند. گردشگری به عنوان یکی از بخشهای روبهرشد، نقشی کلیدی در این توسعه ایفا کرده و به یکی از عوامل تاثیرگذار در اقتصاد کشور تبدیل شده است.
نگاهی به آینده اقتصادی ازبکستان نشان میدهد که این کشور با بهرهگیری از نیروی کار جوان و سیاستهای اصلاحی، میتواند به یکی از قطبهای اقتصادی منطقه تبدیل شود. پیشبینیها حاکی از آن است که با ادامه این روند و جذب سرمایهگذاریهای بیشتر، ازبکستان قادر خواهد بود به دستاوردهای اقتصادی بیشتری نائل آید. این کشور با تکیه بر سیاستهای توسعهای و بهرهگیری از منابع انسانی و طبیعی خود، میتواند الگویی برای سایر کشورهای در حال توسعه باشد.
در نتیجه، ازبکستان با ترکیبی از ثبات سیاسی، اصلاحات اقتصادی و پویایی جمعیتی، توانسته است مسیری پایدار برای رشد و توسعه اقتصادی خود فراهم آورد. این کشور با ادامه این روند و بهرهگیری از فرصتهای موجود، میتواند به یکی از بازیگران اصلی در اقتصاد آسیای مرکزی تبدیل شود و الگویی برای سایر کشورها ارائه دهد.
