بحران آب در ایران به چالشی استراتژیک تبدیل شده و نیازمند بازنگری در مدیریت شهری و سرمایهگذاری در زیرساختهاست. استفاده از فناوریهای نوین و سیاستهای جدید میتواند به کاهش هدررفت و افزایش بهرهوری کمک کند و امنیت آبی کشور را تضمین کند.
به نقل از خبرگزاری عصر اقتصاد، بحران آب در ایران به یکی از مهمترین چالشهای استراتژیک توسعه تبدیل شده است؛ بحرانی که دیگر محدود به مسائل فنی نیست و به قلب سیاستگذاری و امنیت آبی کشور نفوذ کرده است. در سالهای اخیر، این بحران از سطح منابع طبیعی فراتر رفته و به عرصه زیرساخت و سیاستگذاری رسیده است. شبکههای توزیع فرسوده و رشد بیرویه مصرف شهری، به همراه ضعف سرمایهگذاری در بازسازی تأسیسات، چهرهای پیچیده از مدیریت آب را ترسیم کردهاند. این تصویر نشان میدهد که مسئله دیگر صرفاً کمبود آب نیست، بلکه ناکارآمدی در رساندن منابع محدود تا نقطه مصرف است.
در این شرایط، برنامههای ملی برای بازنگری در مفهوم «مدیریت آب شهری» آغاز شدهاند. این برنامهها نهتنها به فناوریهای نوین بلکه به مدلهای اقتصادی و نظارتی تازه نیاز دارند. گفتوگو با مدیران حوزه آب و فاضلاب کشور میتواند چشمانداز روشنی از مسیرهای ترمیم و آینده این سرمایه حیاتی پیشروی کشور ارائه کند. علی سیدزاده، مدیر دفتر مدیریت مصرف و کاهش هدررفت آب و فاضلاب کشور، در این زمینه اظهار داشت که برای مقابله با این بحران، باید به توسعه زیرساختهای مدرن و بهرهگیری از فناوریهای پیشرفته توجه ویژهای شود.
تحلیلهای اقتصادی نشان میدهند که سرمایهگذاری در بازسازی و بهروزرسانی شبکههای توزیع آب میتواند به کاهش هدررفت و افزایش بهرهوری منجر شود. همچنین، اجرای سیاستهای جدید در مدیریت مصرف آب شهری، از جمله تعرفهگذاری هوشمند و ترویج فرهنگ صرفهجویی، میتواند به بهبود وضعیت کمک کند. این اقدامات، در کنار افزایش آگاهی عمومی و مشارکت اجتماعی، میتوانند به تضمین امنیت آبی کشور در آینده کمک کنند.
در پایان، باید تأکید کرد که بحران آب در ایران نیازمند رویکردی جامع و چندبعدی است که تمامی جوانب فنی، اقتصادی و اجتماعی را در بر گیرد. تنها از طریق همکاری و هماهنگی میان نهادهای مختلف و بهرهگیری از تجربیات بینالمللی میتوان به راهحلهای پایدار دست یافت. این بحران نهتنها چالشی برای امروز، بلکه فرصتی برای بازنگری در سیاستها و تقویت زیرساختهای کشور به منظور تضمین آیندهای پایدار است.
