چین با سرمایهگذاری ۴۶۸ میلیارد دلاری در نفت و گاز و تغییر راهبردهای انرژی، به خودکفایی و کاهش وابستگی به واردات دست یافته است. این تحولات، چین را به یکی از قدرتهای بزرگ انرژی جهان تبدیل کرده و بر بازارهای جهانی انرژی تاثیرگذار است.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در پنج سال گذشته، چین با تغییر راهبردهای خود در حوزه انرژی، به سمت خودکفایی حداکثری حرکت کرده است. از سال ۱۳۹۸ تاکنون، سه شرکت بزرگ نفت و گاز این کشور، یعنی پترولیوم چین، سینوپک و CNOOC، بالغ بر ۴۶۸ میلیارد دلار در عملیات اکتشاف و حفاری سرمایهگذاری کردهاند. این رقم چشمگیر حتی از سرمایهگذاریهای شرکتهای بزرگ بینالمللی نظیر آرامکو، اکسونموبیل و شل نیز پیشی گرفته است. نتیجه این سرمایهگذاری عظیم، بازگشت رشد به تولید داخلی و تبدیل چین به یکی از تاثیرگذارترین تولیدکنندگان نفت و گاز جهان بوده است. این تحولات در شرایطی رخ میدهد که دیگر نمیتوان بازار انرژی را تنها بر اساس تقاضای چین تحلیل کرد.
یکی از نمادهای این تحول بزرگ، نه در اتاقهای سیاستگذاری پکن، بلکه در دل آبهای شمالشرقی چین قابل مشاهده است. در فاصله ۲۰ کیلومتری از بندر تیانجین، سازهای عظیم از دل دریای بوهای سربرآورده است؛ سکوی ۱۱-۱ CEPJ واقع در میدان نفت و گاز کائوفیدیان. این سازه تنها یک سکوی فراساحلی نیست، بلکه نمادی از پروژهای است که ارزش کنونی آن از ۴۷۰ میلیارد دلار فراتر رفته و پیام روشنی به جهان دارد: چین درصدد است کنترل بیشتری بر شریانهای حیاتی انرژی خود داشته باشد.
این تغییرات استراتژیک در سیاستهای انرژی چین، نه تنها بر اقتصاد داخلی این کشور تاثیرگذار بوده، بلکه پیامدهای گستردهای برای بازارهای جهانی انرژی به همراه داشته است. با افزایش تولید داخلی و کاهش وابستگی به واردات، چین نقش خود را به عنوان یک بازیگر کلیدی در بازارهای انرژی جهانی تقویت کرده است. این روند، همچنین میتواند به تغییرات ساختاری در بازارهای جهانی منجر شود، زیرا کشورهای دیگر نیز ممکن است به دنبال راهکارهای مشابه برای کاهش وابستگیهای خارجی خود باشند.
در پایان، با توجه به سرمایهگذاریهای کلان و تغییرات استراتژیک در سیاستهای انرژی چین، میتوان پیشبینی کرد که این کشور به یکی از بزرگترین قدرتهای انرژی جهان تبدیل خواهد شد. این تحولات نه تنها بر اقتصاد چین، بلکه بر پویاییهای بازار جهانی انرژی نیز تاثیرگذار خواهد بود و نیازمند تحلیل و بررسی دقیق از سوی تحلیلگران و سیاستگذاران بینالمللی است.
