در سال ۱۴۰۰، بحث اعطای مجوز به ایرلاینها با یک هواپیما در ایران داغ شد و با انتقاداتی مواجه گردید. الزام به داشتن حداقل پنج هواپیما برای ایرلاینها به منظور افزایش کیفیت و ایمنی پروازها مطرح شد. تحلیلگران بر رعایت استانداردها برای جلوگیری از کاهش کیفیت و رقابت ناسالم تأکید دارند.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، در سال ۱۴۰۰، بحث اعطای مجوز به ایرلاینها تنها با یک فروند هواپیما به موضوعی داغ در صنعت هوایی ایران تبدیل شد. این موضوع با انتقاد مرحوم رستم قاسمی، وزیر سابق راه و شهرسازی، مواجه شد که به صراحت اعلام کرد برخی شرکتهای هواپیمایی تنها با یک هواپیما مجوز فعالیت دریافت کردهاند. این اظهارات، هرچند در ابتدا با واکنشهای منفی از سوی برخی ایرلاینها روبرو شد، اما بهانهای شد برای بررسی علت افزایش تعداد ایرلاینها در کشور. در حالی که به گفته وزیر سابق، در هیچ کشوری ۴۹ ایرلاین وجود ندارد، ایران به این تعداد نزدیک شده است.
در آذرماه ۱۳۹۳، علیرضا جهانگیریان، رئیس وقت سازمان هواپیمایی کشوری، در مراسم رونمایی از دستورالعمل تاسیس و فعالیت شرکتهای هواپیمایی، اعلام کرد که ایرلاینهای داخلی موظف هستند شرایط خود را با این دستورالعمل تطبیق دهند. بر اساس این دستورالعمل، هر ایرلاین داخلی باید حداقل پنج هواپیما با مشخصات و استانداردهای بینالمللی داشته باشد. این الزام، به منظور افزایش کیفیت خدمات و ایمنی پروازها و همچنین رقابتپذیری ایرلاینهای ایرانی در بازارهای بینالمللی طراحی شده است.
تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که افزایش تعداد ایرلاینها بدون رعایت استانداردهای لازم، میتواند به کاهش کیفیت خدمات و افزایش ریسکهای ایمنی منجر شود. همچنین، وجود تعداد زیادی ایرلاین با ناوگانهای کوچک، میتواند به رقابت ناسالم و کاهش سودآوری در صنعت منجر شود. برای جلوگیری از این مشکلات، لازم است که سیاستگذاران با دقت بیشتری به اعطای مجوزها بپردازند و از ایجاد شرایطی که به نفع توسعه پایدار صنعت هوایی نیست، پرهیز کنند.
در نهایت، به نظر میرسد که آینده صنعت هوایی ایران به اجرای دقیقتر استانداردها و نظارتهای قویتر بر عملکرد ایرلاینها وابسته است. با توجه به رشد تقاضا برای سفرهای هوایی و نیاز به بهبود زیرساختهای حمل و نقل هوایی، اتخاذ رویکردی استراتژیک و بلندمدت میتواند به تقویت جایگاه ایران در صنعت هوایی جهانی کمک کند. این امر مستلزم همکاری نزدیک میان دولت، ایرلاینها و سایر ذینفعان است تا با ایجاد شرایطی مناسب، به توسعه پایدار و ایمن این صنعت دست یابند.
