با کنار رفتن بشار اسد و قدرتگیری الجولانی، ایران با احتیاط به تغییرات سوریه واکنش نشان داده و به دنبال حفظ منافع اقتصادی و استراتژیک خود است. کاهش نفوذ ایران ممکن است به کاهش همکاریهای اقتصادی منجر شود، اما فرصتهای جدیدی نیز ایجاد میکند.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در پی کنار رفتن بشار اسد، متحد دیرینه ایران، واکنش تهران نسبت به قدرتگیری الجولانی محتاطانه و با رویکردی دفاعی بوده است. ایران به صورت رسمی سقوط اسد را بخشی از برنامههای اسرائیلی-آمریکایی میداند، اما از اقدام مشخصی در این رابطه خودداری کرده است. برای تهران، سوریه همواره محوری استراتژیک بوده که نقش مهمی در پیشبرد اهداف مبارزه با نفوذ اسرائیل ایفا میکرده است. رهبری جدید سوریه نیز علاقهمند به ادامه این روابط نشان داده و بر تغییرات گسترده در روابط دمشق-تهران در دوران جدید تاکید کرده است.
در مقابل، دولت الجولانی بهطور علنی خواستار کاهش حضور ایران در سوریه شده و تماسهای وی با واشنگتن و اسرائیل نشاندهنده تمایل به فاصله گرفتن از نفوذ دیرینه ایران است. الجولانی در مصاحبهای با تلویزیون سوریه در بهمنماه، مدعی شد که نیروهای تحت حمایت ایران تهدیدی برای کل منطقه محسوب میشوند. همچنین، در گفتوگویی در آذرماه ۱۴۰۳، ادعا کرد که مانع از نفوذ هرچه بیشتر ایران در منطقه شده است. این اظهارات نشان از تحولات عمیق در سیاست خارجی سوریه و تلاش برای بازتعریف روابط با قدرتهای منطقهای دارد.
تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که این تغییرات میتوانند تأثیرات گستردهای بر روابط اقتصادی ایران و سوریه داشته باشند. کاهش نفوذ ایران ممکن است به کاهش همکاریهای اقتصادی بین دو کشور منجر شود، اما در عین حال میتواند فرصتهایی جدید برای بازنگری و تقویت روابط اقتصادی با دیگر کشورها ایجاد کند. با توجه به روندهای جاری، پیشبینی میشود که ایران به دنبال راهکارهای جدیدی برای حفظ منافع اقتصادی خود در سوریه باشد.
در نهایت، آینده روابط ایران و سوریه به میزان زیادی به تحولات سیاسی و اقتصادی منطقه بستگی دارد. ایران باید با دقت و هوشمندی به این تغییرات پاسخ دهد تا بتواند جایگاه خود را در معادلات منطقهای حفظ کند. این امر نیازمند تحلیل دقیق و استراتژیهای بلندمدت است که بتواند منافع ملی ایران را در شرایط پیچیده کنونی تضمین کند.
