تحول بنیادین در ایمنی معادن؛ گامی به سوی توسعه پایدار در صنعت معدن ایران

قانون جدید ایمنی معادن ایران، با هدف ارتقای استانداردهای ایمنی و کاهش خطرات، میتواند نقطه عطفی در توسعه پایدار صنعت معدن باشد. این قانون با افزایش بهرهوری و کاهش هزینههای پنهان، به جذب سرمایهگذاریهای جدید و بهبود جایگاه ایران در بازارهای جهانی کمک میکند.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، در افق جدید صنعت معدن ایران، قانونی تازه در زمینه ایمنی معادن در حال تدوین است که میتواند نقطه عطفی در توسعه پایدار این بخش باشد. پرسش اساسی این است که ایمنی در معادلات مدیریتی و اقتصادی معادن کشور چه نقشی ایفا میکند؟ در ساختار کنونی بهرهبرداری معدنی ایران، ایمنی بهعنوان هزینهای اضافی و نه سرمایهای ارزشمند تلقی شده است. این در حالی است که در مدلهای پیشرفته جهانی، ایمنی نه تنها بخشی از مقررات بلکه زیربنای پایداری تولید و افزایش ارزشافزوده انسانی و اقتصادی محسوب میشود.
در حال حاضر، بیش از شش هزار معدن فعال و نیمهفعال در کشور وجود دارد که بسیاری از آنها فاقد سیستمهای پیشرفته پایش، تهویه و کنترل فنی هستند. این وضعیت نه تنها خطرات انسانی را افزایش میدهد، بلکه به کاهش راندمان، توقفهای ناگهانی و استهلاک زودهنگام ماشینآلات نیز منجر میشود. این هزینهها بهطور معمول در ترازنامهها ثبت نمیشوند، اما به شکلی پنهان بر تراز توسعه کشور سنگینی میکنند. سرمایهگذاری در ایمنی، در واقع سرمایهگذاری در بهرهوری است؛ نکتهای که در مدلهای معدنی پیشرفته جهان به وضوح مشهود است.
پیشنویس قانون جدید ایمنی معادن، اگر با نگاه به تجربیات جهانی و نیازهای بومی تدوین شود، میتواند زمینهساز تحولی بنیادین در صنعت معدن ایران باشد. این قانون با هدف ارتقای استانداردهای ایمنی و کاهش خطرات انسانی و اقتصادی، میتواند به بهبود بهرهوری و کاهش هزینههای پنهان منجر شود. پیشبینی میشود که اجرای موفق این قانون، نه تنها به افزایش امنیت کارگران و کاهش حوادث منجر شود، بلکه به عنوان محرکی برای جذب سرمایهگذاریهای جدید در این بخش عمل کند.
در نهایت، قانون جدید ایمنی معادن میتواند به عنوان یک ابزار استراتژیک در خدمت توسعه پایدار صنعت معدن ایران قرار گیرد. با توجه به اهمیت روزافزون ایمنی در مدلهای اقتصادی جهانی، اتخاذ رویکردی جامع و پیشرفته در این زمینه، میتواند به بهبود جایگاه ایران در بازارهای جهانی و افزایش رقابتپذیری این صنعت منجر شود. این تحولات، نه تنها به نفع کارگران و اقتصاد کشور است، بلکه به عنوان الگویی برای سایر بخشهای صنعتی نیز میتواند مورد استفاده قرار گیرد.




