صنعت سیمان تهران با قدمت ۷۱ ساله با چالشهای زیستمحیطی و اقتصادی مواجه است که آن را به لبه تعطیلی کشاندهاند. کاهش تولید و فروش، همراه با افزایش نرخ ارز، درآمد را افزایش داده اما سودآوری را تهدید میکند. بازنگری در استراتژیها ضروری است.
به نقل از خبرگزاری تجارت نیوز، در حالی که صنعت سیمان تهران به عنوان یکی از قدیمیترین نمادهای صنعتی کشور، با قدمتی ۷۱ ساله، به مبارزه برای بقا ادامه میدهد، چالشهای زیستمحیطی و اقتصادی این کارخانه را به لبه تعطیلی کشاندهاند. آغاز به کار این کارخانه به دهه ۱۳۳۰ بازمیگردد، زمانی که نخستین خط تولید آن تنها ۳۰۰ تن ظرفیت داشت. اکنون، این میراث صنعتی با بحرانهای جدی زیستمحیطی و کاهش تولید مواجه است. فاطمه اکبرپور، معاون محیطزیست انسانی استان تهران، اعلام کرده است که فعالیت خط چهار این کارخانه به دلیل آلایندگی شدید از پایان آذرماه متوقف خواهد شد. این در حالی است که از ۹ خط تولید، چهار خط سالهاست که از مدار تولید خارج شدهاند.
کارخانه سیمان تهران، که ۴۱ درصد از سهام آن در اختیار بنیاد مستضعفان و ۱۱ درصد متعلق به بنیاد شهید است، در شرایط دشواری قرار دارد. بررسیها نشان میدهد که درآمد این شرکت در مهرماه افزایش یافته است، اما این افزایش نه به دلیل رشد تولید یا فروش محصولات، بلکه به واسطه جهش نرخ ارز و افزایش ریالی قیمت سیمان در بازار داخلی بوده است. حجم تولید سیمان تهران در مهرماه به حدود ۲۷۵ هزار تن رسیده که نسبت به سال گذشته ۱۸ درصد کاهش داشته است. این کاهش تولید در حالی رخ میدهد که فروش پایینتر از ظرفیت کارخانه نشاندهنده چالشهای جدی در بازار داخلی است.
با توجه به این شرایط، تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که آینده صنعت سیمان تهران به شدت تحت تأثیر سیاستهای زیستمحیطی و اقتصادی قرار خواهد گرفت. اگرچه افزایش نرخ ارز به طور موقت درآمدها را افزایش داده است، اما عدم توانایی در افزایش تولید و فروش میتواند به مرور زمان به کاهش سودآوری منجر شود. در نهایت، برای حفظ این میراث صنعتی، نیاز به بازنگری در استراتژیهای تولید و فروش و همچنین اتخاذ تدابیر جدی برای کاهش آلایندگیهای زیستمحیطی احساس میشود.
