با انقضای قطعنامه ۲۲۳۱ و پایان برجام، روابط ایران و غرب دگرگون شده و ایران به دنبال تقویت روابط اقتصادی با کشورهای آسیایی است. حمایت بینالمللی از موضع ایران و چالشهای اقتصادی ناشی از تنشها با غرب، نیازمند دیپلماسی هوشمندانه است.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، با گذشت یک دهه از تصویب قطعنامه ۲۲۳۱ که توافق هستهای را به تصویب رساند، اکنون نه تنها اثری از برجام باقی نمانده، بلکه روابط ایران و غرب به شدت دگرگون شده است. با انقضای این قطعنامه، پرسشهای بنیادینی در برابر افکار عمومی و تحلیلگران اقتصادی قرار گرفته است. این تحول، به ویژه در شرایطی که وزیر امور خارجه ایران در نامهای به دبیر کل سازمان ملل انقضای قطعنامه را به معنای پایان شش قطعنامه شورای امنیت علیه ایران و غیرقانونی بودن فعالسازی مکانیسم ماشه دانسته، اهمیت بیشتری پیدا میکند. عراقچی تأکید کرده است که این مکانیسم به صورت یکجانبه و بدون مبنای قانونی از سوی کشورهای انگلیس، فرانسه و آلمان فعال شده و بنابراین غیرقانونی است.
در بیانیهای که وزارت امور خارجه منتشر کرده، پایان قطعنامه ۲۲۳۱ به طور رسمی اعلام و فعالسازی مکانیسم ماشه و قطعنامههای پیشین علیه ایران غیرقانونی خوانده شده است. این بیانیه همچنین به حمایت حدود ۱۲۰ کشور عضو جنبش عدم تعهد از موضع ایران اشاره دارد، که نشاندهنده یک همبستگی بینالمللی علیه اقدامات اروپا است. این حمایت گسترده بینالمللی، میتواند به عنوان یک عامل تعیینکننده در مذاکرات آینده و تعاملات دیپلماتیک ایران با غرب عمل کند.
با توجه به تحولات اخیر، تحلیلگران اقتصادی پیشبینی میکنند که ایران ممکن است به دنبال راهکارهای جدیدی برای تقویت روابط اقتصادی خود با دیگر کشورها باشد. این امر میتواند شامل افزایش همکاریهای اقتصادی با کشورهای آسیایی و تقویت روابط تجاری با قدرتهای نوظهور باشد. با این حال، ادامه تنشها با غرب نیز میتواند تأثیرات منفی بر اقتصاد ایران داشته باشد، به ویژه در زمینه جذب سرمایهگذاری خارجی و دسترسی به بازارهای بینالمللی.
در نهایت، پایان رسمی برجام و انقضای قطعنامه ۲۲۳۱، فرصتی برای بازنگری در سیاستهای اقتصادی و دیپلماتیک ایران فراهم کرده است. با توجه به شرایط جدید، ایران باید استراتژیهای خود را با دقت بیشتری تنظیم کند تا بتواند از فرصتهای موجود بهرهبرداری کند و در عین حال، چالشهای پیشرو را به حداقل برساند. این مسیر، نیازمند دیپلماسی هوشمندانه و تصمیمگیریهای استراتژیک است که میتواند به شکلگیری یک فصل جدید در روابط ایران و غرب منجر شود.
