بهرام بیضایی؛ اسطورهای در تئاتر و سینمای ایران

بهرام بیضایی، چهره برجسته تئاتر و سینمای ایران، با کارگردانی و نگارش آثار ماندگار، تأثیری عمیق بر هنرهای نمایشی ایران گذاشته است. او با ساخت فیلمها و نمایشنامههای متعدد، به یکی از ستونهای اصلی این عرصه تبدیل شده و الهامبخش نسلهای بعدی است.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، بهرام بیضایی، یکی از برجستهترین چهرههای تئاتر و سینمای ایران، در سال ۱۳۱۷ در تهران و در خانوادهای اهل ادب به دنیا آمد. او از همان اوان زندگی با چالشهای فقر و تنگدستی دست و پنجه نرم کرد و در مدرسه نیز به گفته خودش، هرگز نمرات درخشانی کسب نکرد. با این حال، بیضایی به مرور زمان به شخصیتی الهامبخش و تأثیرگذار در عرصه هنرهای نمایشی تبدیل شد که آثارش تا به امروز درخششی بیبدیل دارند.
از سال ۱۳۴۰، بیضایی با کارگردانی یا تدوین ۲۴ فیلم کوتاه و بلند، جایگاه خود را در سینمای ایران تثبیت کرد. آثار سینمایی همچون «چریکهتارا»، «مرگ یزدگرد»، «باشو غریبه کوچک»، «شاید وقتی دیگر»، «مسافران» و «سگکشی» از جمله مهمترین آثار او به شمار میروند. این کارگردان برجسته همچنین با نگارش ۳۰ نمایشنامه و اجرای هشت تئاتر، توانسته است تأثیری عمیق بر تئاتر ایران بگذارد.
بیضایی علاوه بر کارگردانی و نویسندگی، با نگارش ۵۱ فیلمنامه، ۵ روایت و ۶ پژوهش، کارنامهای پربار و متنوع از خود به جای گذاشته است. در سال ۱۳۸۶، پس از ده سال دوری از فیلمسازی، او با ساخت فیلم «وقتی همه خوابیم» بار دیگر به عرصه سینما بازگشت. در سال ۱۳۸۵، وی تصمیم گرفت فیلمنامهای دیگر به نام «مقصد» را به تولید برساند، اما با مشکلاتی در مسیر تولید مواجه شد و تصمیم گرفت تا زمانی مناسبتر صبر کند.
بهرام بیضایی با آثار ماندگار خود، همچنان به عنوان یکی از ستونهای اصلی هنرهای نمایشی ایران شناخته میشود. تأثیر او بر نسلهای بعدی هنرمندان و کارگردانان ایرانی غیرقابل انکار است و میراثی که از خود به جای گذاشته، همچنان الهامبخش و راهگشا برای آیندهپژوهان و هنرمندان جوان خواهد بود.




