بحران مسکن در تهران؛ خانههای خالی و پیامدهای اقتصادی آن

بحران مسکن در ایران با بیش از ۲.۵ میلیون خانه خالی، به ویژه در تهران، به چالشی اقتصادی تبدیل شده است. این خانهها به عنوان سرمایههای غیرمولد، نابرابریها را افزایش میدهند. سیاستهای مالیاتی و تشویقی میتوانند به بهبود وضعیت مسکن کمک کنند.
به نقل از خبرگزاری جهان صنعت نیوز، در شرایطی که بحران مسکن به یکی از چالشهای اساسی اقتصاد ایران تبدیل شده است، دادههای اخیر شرکت ملی گاز پرده از واقعیتی نگرانکننده برمیدارند. بر اساس این دادهها، حدود ۹.۴ درصد از کنتورهای گاز کشور هیچ مصرفی ثبت نکردهاند یا مصرف آنها صفر بوده است. این آمار نشان میدهد که از مجموع ۲۸ میلیون و ۸۴۹ هزار واحد مسکونی در کشور، بیش از ۲ میلیون و ۵۷۴ هزار خانه خالی از سکنه هستند. اگرچه این روش به شناسایی دقیق تعداد واحدهای خالی منجر نمیشود، اما تصویری نسبتاً قابلاتکا از وضعیت جغرافیایی و رفاهی واحدهای خالی ارائه میدهد.
بررسیها نشان میدهد که استان تهران با ۴۵۴ هزار و ۹۸۶ واحد مسکونی خالی، بیشترین تعداد خانههای خالی را در میان استانهای کشور دارد. این امر نه تنها بر بازار مسکن تأثیر میگذارد، بلکه پیامدهای اقتصادی گستردهتری نیز به همراه دارد. خانههای خالی میتوانند به عنوان سرمایههای غیرمولد تلقی شوند که در شرایط کنونی اقتصاد، به جای ایجاد فرصتهای اقتصادی، به افزایش نابرابریها دامن میزنند. از سوی دیگر، این واحدهای خالی میتوانند به عنوان فرصتی برای سیاستگذاران جهت تدوین راهکارهای جدید در جهت بهبود وضعیت مسکن و کاهش فشار بر بازار تلقی شوند.
تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که عدم استفاده از این واحدهای مسکونی میتواند به افزایش قیمتها و کاهش دسترسی به مسکن برای اقشار کمدرآمد منجر شود. در این راستا، سیاستهای مالیاتی و تشویقی میتواند نقش مهمی در تشویق مالکان به استفاده بهینه از این املاک ایفا کند. با توجه به روند کنونی و پیشبینیهای اقتصادی، انتظار میرود که در صورت عدم اتخاذ تدابیر مناسب، این بحران در سالهای آتی تشدید شود.
در پایان، لازم است سیاستگذاران با درک دقیق از این چالشها و با استفاده از دادههای موجود، راهکارهایی جامع و عملی برای مدیریت بحران مسکن تدوین کنند. تنها از این طریق میتوان به بهبود وضعیت اقتصادی و کاهش فشار بر بازار مسکن امیدوار بود.




