اقتصاد چرخشی بهعنوان راهحلی پایدار برای صنایع سنگین مطرح شده است که با تمرکز بر بازچرخانی مواد و کاهش وابستگی به منابع تازه، میتواند هزینهها را کاهش داده و پایداری بلندمدت را تضمین کند. این رویکرد بهعنوان یک ضرورت برای آینده صنایع سنگین شناخته میشود.
به نقل از خبرگزاری تجارت نیوز، صنایع سنگین جهانی اکنون در تقاطع بحرانی قرار گرفتهاند که محدود به انرژی و کربن نیست، بلکه کمبود و افزایش قیمت مواد اولیه به تهدیدی ساختاری تبدیل شده است. سنگآهن، کلینکر، نفتا و گاز طبیعی دیگر منابعی ارزان و بهراحتی در دسترس نیستند و رقابت جهانی برای تأمین این مواد شدت یافته است. در این شرایط، مدل اقتصادی خطی که بر استخراج بیپایان منابع تازه متکی است، بهطور فزایندهای شکننده شده است. در این میان، اقتصاد چرخشی بهعنوان مدلی نوین که بر حفظ، بازچرخانی و ارزشافزایی مواد موجود تمرکز دارد، بهعنوان راهحلی پایدار مطرح میشود.
این تغییر پارادایم، آینده صنایع سنگین را بهطور بنیادین بازتعریف میکند. فولاد، سیمان و پتروشیمی بیش از نیمی از انتشار صنعتی دیاکسیدکربن جهان را تولید میکنند و این موضوع آنها را در کانون توجه سیاستگذاران قرار داده است. اعمال مالیات بر کربن، مکانیسمهای مرزی اتحادیه اروپا و استانداردهای سختگیرانه محیطزیستی، هزینههای تولید را بهطور چشمگیری افزایش دادهاند. در عین حال، نوسانات تاریخی در قیمت مواد اولیه و انرژی، حاشیه سود این صنایع را به چالش کشیده است.
در این فضای پرچالش، اقتصاد چرخشی بهعنوان یک انتخاب استراتژیک مطرح میشود، نه تنها برای کاهش هزینهها بلکه برای تضمین پایداری بلندمدت. با تمرکز بر بازچرخانی مواد و کاهش وابستگی به منابع تازه، صنایع میتوانند بهطور مؤثری از فشارهای اقتصادی و زیستمحیطی بکاهند. این رویکرد میتواند بهعنوان یک مزیت رقابتی در بازارهای جهانی عمل کند و به صنایع کمک کند تا در برابر تغییرات سریع اقتصادی و زیستمحیطی مقاومت بیشتری نشان دهند.
در نهایت، با توجه به روندهای موجود و فشارهای اقتصادی و زیستمحیطی، به نظر میرسد که اقتصاد چرخشی نه تنها یک انتخاب بلکه یک ضرورت برای آینده صنایع سنگین است. این تحول میتواند بهعنوان یک فرصت برای بازتعریف فرآیندهای تولید و ایجاد ارزش افزوده بیشتر در زنجیره تأمین عمل کند. با این حال، موفقیت در این مسیر نیازمند همگرایی سیاستهای دولتی، نوآوریهای صنعتی و تعهد به پایداری است.
