تقاضای جهانی برای نفتکوره تا سال ۱۴۰۴، ۵ درصد افزایش مییابد، در حالی که تقاضا برای بنزین تنها ۲ درصد رشد میکند. بازگشت نفتکوره به دلیل سیاستهای زیستمحیطی و نیازهای صنایع دریایی و برق است. این تغییرات نیازمند بازنگری در سیاستهای انرژی است.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، بر اساس آخرین گزارش میانمدت آژانس بینالمللی انرژی، تقاضای جهانی برای نفتکوره تا سال ۱۴۰۴، ۵ درصد بالاتر از سطح سال ۱۳۹۸ خواهد بود. این در حالی است که تقاضا برای بنزین تنها ۲ درصد افزایش یافته و سوختهای مهم دیگر، از جمله سوخت جت و گازوئیل، همچنان زیر سطح مصرف پیش از همهگیری کرونا باقی ماندهاند. این تغییر در الگوی مصرف انرژی جهانی، نه تنها یک آمار ساده، بلکه نشانهای از تحول تدریجی در توازن مصرف انرژی است. سوالی که اکنون پیش روی سیاستگذاران و ناظران بازار قرار دارد این است که چرا نفتکوره، سوختی که انتظار میرفت از گردونه مصرف خارج شود، بار دیگر به بازیگری مهم تبدیل شده است؟
در سال ۱۳۹۹، زمانی که بازار جهانی نفت هنوز تحت تأثیر کاهش تقاضای ناشی از کرونا قرار داشت، آژانس بینالمللی انرژی در گزارشی با عنوان «Oil ۲۰۲۰» آیندهای نسبتا ثابت را پیشبینی کرده بود. بر اساس آن گزارش، انتظار میرفت تقاضای جهانی برای بنزین از ۲۶ میلیون بشکه در روز در سال ۱۳۹۸ به ۲۷ میلیون بشکه در ۱۴۰۴ برسد، در حالی که گازوئیل از ۲۹ به ۳۰ میلیون بشکه در روز افزایش یابد و سوخت جت نیز با رشد ۶ درصدی به ۹ میلیون بشکه در روز برسد. اما اکنون، با تغییرات جدید در تقاضای نفتکوره، این پیشبینیها نیازمند بازنگری هستند.
تحلیلگران بر این باورند که بازگشت نفتکوره به عنوان یک سوخت پرمصرف، به دلیل تغییرات در سیاستهای زیستمحیطی و همچنین نیازهای رو به رشد صنایع حملونقل دریایی و تولید برق است. این سوخت، با وجود چالشهای زیستمحیطی، به دلیل هزینههای پایینتر و قابلیت دسترسی بیشتر، همچنان مورد توجه قرار گرفته است. این تحولات میتواند بر سیاستهای انرژی جهانی و استراتژیهای سرمایهگذاری در زیرساختهای انرژی تأثیرگذار باشد.
در نهایت، این تغییرات در تقاضای سوختهای مختلف، نشاندهنده نیاز به بازنگری در سیاستهای انرژی و برنامهریزیهای بلندمدت است. با توجه به روندهای فعلی، انتظار میرود که نفتکوره همچنان نقشی کلیدی در تأمین انرژی جهانی ایفا کند، هرچند که چالشهای زیستمحیطی و نیاز به نوآوریهای فناورانه نیز نباید نادیده گرفته شوند. این تحولات، فرصتی برای بازاندیشی در مسیر حرکت به سوی آیندهای پایدارتر و متوازنتر در مصرف انرژی فراهم میکند.
