در مذاکرات مارآلاگو، ایران بهعنوان اولویت اصلی نتانیاهو مطرح شد. آمریکا به دنبال صلح غزه و کاهش تهدیدات ایران است، اما اسرائیل بر تهدیدات ایران و حزبالله تأکید دارد. این تحولات میتواند بر سرمایهگذاریهای منطقهای و نظم جدید خاورمیانه تأثیر بگذارد.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در میان موضوعات کلیدی که در مذاکرات اخیر «مارآلاگو» مطرح شدهاند، مساله ایران بهعنوان یکی از اولویتهای اصلی نتانیاهو در دستور کار قرار دارد. این در حالی است که دو موضوع مهم دیگر، یعنی روند صلح غزه و خلع سلاح حزبالله لبنان، نیز از اهمیت بسزایی در شکلگیری نظم جدید منطقهای خاورمیانه برخوردارند. ایالات متحده، بهویژه در دوران ریاستجمهوری ترامپ، تلاش میکند تا از طریق پیشبرد روند صلح غزه، به اهداف استراتژیک خود در منطقه دست یابد. این اهداف شامل بازسازی سوریه، کاهش تهدیدهای ناشی از ایران و افزایش سرمایهگذاری در حوزه هوش مصنوعی است که همگی میتوانند زمینهساز عادیسازی روابط اسرائیل با کشورهای عربی باشند.
با این حال، دیدگاه اسرائیل در خصوص نظم منطقهای پیشنهادی آمریکا تفاوتهایی دارد. اسرائیل بر این باور است که تهدیدات ناشی از ایران، حزبالله و حماس همچنان پابرجاست و آمریکا نباید در این مرحله حساس، اسرائیل را تنها بگذارد. به همین دلیل، اسرائیل بر بزرگنمایی تهدیدات ایران و تسلیحات حزبالله تمرکز کرده است. در این میان، نتانیاهو شرط بازسازی غزه را تحویل تمامی اسرای اسرائیلی میداند و با حضور ترکیه در چارچوب نیروهای بینالمللی برای بازسازی غزه مخالفت میکند.
از منظر اقتصادی، این تحولات میتواند تاثیرات عمیقی بر سرمایهگذاریهای منطقهای و بینالمللی داشته باشد. بازسازی سوریه و افزایش سرمایهگذاری در زمینه هوش مصنوعی، فرصتهای اقتصادی جدیدی را ایجاد میکند که میتواند به رشد اقتصادی منطقه کمک کند. در عین حال، ادامه تنشها با ایران و حزبالله میتواند به بیثباتیهای اقتصادی و سیاسی منجر شود که بر بازارهای مالی و سرمایهگذاریهای خارجی تاثیر منفی خواهد گذاشت.
در نهایت، آینده نظم منطقهای خاورمیانه به توانایی بازیگران کلیدی در مدیریت این چالشها و فرصتها بستگی دارد. با توجه به پیچیدگیهای سیاسی و اقتصادی موجود، پیشبینی میشود که مذاکرات و تعاملات دیپلماتیک در ماههای آتی بهطور فزایندهای اهمیت پیدا کنند. در این میان، ایران و نقش آن در منطقه همچنان بهعنوان یکی از عوامل تعیینکننده در شکلگیری سیاستهای منطقهای باقی خواهد ماند.
