جزایر آریانا و زرکوه به عنوان داراییهای راهبردی ایران شناخته میشوند که اکنون به نفع امارات استفاده میشوند. ایران باید با استراتژیهای دیپلماتیک و اقتصادی برای بازپسگیری این جزایر اقدام کند تا موقعیت ژئوپولیتیکی و اقتصادی خود را تقویت کند.
به نقل از خبرگزاری تحلیل بازار، جزایر آریانا و زرکوه، فراتر از صرفاً تکهای از خاک، به عنوان داراییهای راهبردی از دسترفته ایران شناخته میشوند. هر بار که امارات متحده عربی ادعاهای خود را درباره جزایر سهگانه ایرانی مطرح میکند، افکار عمومی ایران به یاد حقایق تاریخی و استراتژیک خود میافتد؛ به یاد خلیجفارس که شناسنامه ژئوپولیتیکی ایران است و تنگه هرمز که به عنوان شاهراه انرژی جهان شناخته میشود. در این میان، حقیقتی تلخ و کمتر بیانشده وجود دارد: ایران در برابر دو جزیرهای سکوت کرده است که نهتنها بخشی از قلمرو تاریخی ایران بودهاند، بلکه اکنون به ستون فقرات قدرت انرژی و ثروت امارات تبدیل شدهاند؛ جزایر آریانا و زرکوه.
جزیره آریانا که در اسناد اماراتی به نام «صیر بو نعیر» شناخته میشود، از نظر نام، جغرافیا و تاریخ بخشی از قلمرو ایران بوده است. تغییر نام این جزیره و استفاده از آن به عنوان بخشی از ثروت انرژی امارات، نشاندهنده اهمیت استراتژیک آن است. این جزیرهها به دلیل موقعیت جغرافیایی و منابع طبیعی غنی، ارزش اقتصادی و ژئوپولیتیکی بالایی دارند. درک این نکته که این جزایر چگونه به داراییهای راهبردی ایران تبدیل شده و اکنون به نفع امارات استفاده میشوند، نیازمند تحلیل دقیق اقتصادی و ژئوپولیتیکی است.
با توجه به اهمیت این جزایر در تأمین منابع انرژی و نقش آنها در اقتصاد منطقه، ایران باید استراتژیهای مؤثری برای بازپسگیری این داراییها تدوین کند. این امر نهتنها به بازگرداندن ثروت ملی کمک میکند، بلکه موقعیت ژئوپولیتیکی ایران را در منطقه تقویت مینماید. تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که با توجه به تغییرات ژئوپولیتیکی و اقتصادی منطقه، ایران میتواند با بهرهگیری از ابزارهای دیپلماتیک و اقتصادی، به بازپسگیری این جزایر اقدام کند.
در پایان، باید تأکید کرد که جزایر آریانا و زرکوه تنها قطعاتی از خاک نیستند، بلکه نمادهایی از قدرت و ثروت ملی ایران به شمار میروند. ایران با اتخاذ سیاستهای هوشمندانه و استفاده از دیپلماسی اقتصادی، میتواند به تقویت موقعیت خود در منطقه و بازپسگیری این داراییهای راهبردی بپردازد. این اقدام نهتنها به نفع اقتصاد ملی خواهد بود، بلکه به تثبیت جایگاه ایران به عنوان یک قدرت منطقهای کمک خواهد کرد.
