صنعت فولاد ایران با چالش «گواهی صرفهجویی گاز اوج» مواجه شده که توان رقابتپذیری، تولید و صادرات را تهدید میکند. با افزایش فشار بر شبکه گاز و سهمیهبندی مصرف، سیاستگذاران باید برای مدیریت بحران انرژی و حفظ سهم بازار جهانی اقدام کنند.
به نقل از خبرگزاری تحلیل بازار، در شرایطی که هزینههای انرژی به طور قابل توجهی افزایش یافته و توزیع گاز با نابرابری مواجه است، صنعت فولاد ایران با چالشی تازه به نام «گواهی صرفهجویی گاز اوج» روبرو شده است. این چالش نه تنها توان رقابتپذیری این صنعت را تهدید میکند، بلکه خطر کاهش تولید و صادرات را نیز به همراه دارد. با ورود موج جدید سرما به کشور، مسئله ناترازی انرژی به سطحی بحرانیتر رسیده و فشار بر شبکه گاز افزایش یافته است. در چنین شرایطی، سهمیهبندی مصرف برای صنایع انرژیبر اجتنابناپذیر به نظر میرسد که میتواند تولید را کاهش داده و صادرات را تحت تاثیر قرار دهد.
این وضعیت در حالی رخ میدهد که بازارهای جهانی برای شرکتهای ایرانی تحت فشار تحریمها قرار دارند و هرگونه کاهش در صادرات میتواند سهم ایران را در بازارهای جهانی فولاد کاهش دهد. از سوی دیگر، بازار داخلی نیز با رقابت فزایندهای روبرو خواهد شد که فشار مضاعفی بر تولیدکنندگان و مصرفکنندگان وارد میکند. ایران در سالهای اخیر توانسته است جایگاه قابل توجهی در بازار جهانی فولاد به دست آورد و تولید حداقل ۳۰ میلیون تن فولاد و صادرات محصولات فولادی، ارزآوری نزدیک به ۱۲ میلیارد دلار را برای کشور به همراه داشته است. با این حال، مصرف داخلی فولاد حدود ۱۹ میلیون تن برآورد میشود که نشاندهنده چالشهای پیش روی این صنعت است.
در این میان، تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که ادامه این روند میتواند به کاهش توان رقابتپذیری ایران در بازارهای جهانی منجر شود و تهدیدی برای رشد اقتصادی کشور به حساب آید. با توجه به اهمیت صنعت فولاد در اقتصاد ملی، لازم است سیاستگذاران به سرعت به دنبال راهحلهایی برای مدیریت بحران انرژی و حفظ سهم ایران در بازارهای جهانی باشند. پیشبینی میشود که در صورت عدم اتخاذ تدابیر مناسب، صنعت فولاد با چالشهای بیشتری در آینده نزدیک مواجه شود.
در نهایت، به نظر میرسد که برای حفظ و تقویت جایگاه ایران در بازارهای جهانی، نیاز به برنامهریزیهای دقیق و استراتژیک در زمینه مدیریت منابع انرژی و افزایش بهرهوری در تولید فولاد وجود دارد. تنها با اتخاذ سیاستهای هوشمندانه و پایدار، میتوان از افت تولید و کاهش صادرات جلوگیری کرد و به رشد پایدار اقتصادی دست یافت.
