طرح تاکسیهای برقی در تهران به دلیل عدم برنامهریزی و حمایت مالی مناسب، نتوانست به کاهش آلودگی و نوسازی ناوگان فرسوده کمک کند و فشار اقتصادی جدیدی بر رانندگان وارد کرد. تحلیلگران بر لزوم برنامهریزی دقیق و زیرساختهای مناسب تأکید دارند.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد نیوز، در حالی که قرار بود تاکسیهای برقی به عنوان راهحلی نوین برای کاهش آلودگی هوای تهران و نوسازی ناوگان فرسوده به کار گرفته شوند، اما نتایج حاصل از اجرای این طرح، انتظارات اولیه را برآورده نکرده است. این ابتکار، که به عنوان یک راهکار اقتصادی و زیستمحیطی مطرح شد، نه تنها نتوانست به کاهش محسوس آلودگی کمک کند، بلکه مشکلات اقتصادی جدیدی را برای رانندگان ایجاد کرده است. در شرایطی که آلودگی هوا به مرزهای بحرانی رسیده بود، ورود تاکسیهای برقی به شهر، امیدی برای بهبود اوضاع بود، اما عدم تطابق برنامهریزیهای اقتصادی و اجرایی، این امید را کمرنگ کرد.
شهرداری تهران و سازمان تاکسیرانی با هدف جایگزینی خودروهای فرسوده، به واردات تاکسیهای برقی روی آوردند. این خودروها قرار بود جایگزین تاکسیهایی شوند که سالها از چرخه خارج نشده بودند. اما در عمل، بسیاری از رانندگان به دلیل عدم توانایی مالی و برنامهریزی مناسب، نتوانستند از این طرح بهرهمند شوند. هزینههای بالای شارژ و اقساط سنگین، فشار اقتصادی جدیدی بر دوش رانندگان گذاشته است که نه تنها درآمد پایدار را تضمین نمیکند، بلکه بسیاری را از ادامه فعالیت در این حوزه بازداشته است.
تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که برای موفقیت چنین طرحهایی، نیاز به برنامهریزی دقیق و حمایتهای مالی و زیرساختی است. بدون ایجاد زیرساختهای لازم برای شارژ خودروها و ارائه تسهیلات مالی به رانندگان، نمیتوان انتظار داشت که این طرحها به اهداف خود برسند. علاوه بر این، باید به مسائل فرهنگی و اجتماعی نیز توجه شود تا پذیرش عمومی این فناوریها افزایش یابد.
در نهایت، برای آنکه تاکسیهای برقی بتوانند نقشی موثر در کاهش آلودگی و بهبود شرایط اقتصادی رانندگان ایفا کنند، لازم است که سیاستگذاران با نگاهی جامعتر و برنامهریزی دقیقتر به این موضوع بپردازند. تنها از طریق ایجاد هماهنگی میان بخشهای مختلف اقتصادی و اجتماعی میتوان به نتایج مطلوب دست یافت و از فرصتهای نوین در جهت بهبود کیفیت زندگی شهری بهره برد.
