در تصمیمگیریهای اقتصادی، عدم درگیری مستقیم سیاستگذاران با موضوعات میتواند به تصمیماتی منجر شود که بار آن بر دوش اقشار ضعیفتر جامعه سنگینی کند. شفافسازی و مسئولیتپذیری در فرآیند تصمیمگیری میتواند به بهبود کیفیت سیاستها و کاهش نابرابریها کمک کند.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در عرصه تصمیمگیریهای اقتصادی، سیاستگذاران گاه در مورد موضوعاتی همچون فیلترینگ یا قیمتگذاری بنزین تصمیماتی اتخاذ میکنند که ممکن است خود از نزدیک با آنها درگیر نباشند. این عدم درگیری مستقیم، به دلیل عدم استفاده از خودروهای شخصی یا اینترنتی و همچنین عدم نیاز به اتصال به اینترنت آزاد بدون فیلتر، باعث میشود که تصمیمگیرندگان از پیامدهای واقعی تصمیمات خود دور بمانند. این وضعیت به نوعی فاصلهگذاری میان قدرت و مسئولیت است که میتواند منجر به تصمیمگیریهایی شود که بار آن بر دوش اقشار ضعیفتر جامعه سنگینی کند.
تلاش برای درگیر کردن سیاستگذاران در فرآیند تصمیمگیری، به معنای شفافسازی و کاهش بوروکراسی است. اگر سیاستها با دقت و واقعبینی بیشتری طراحی شوند، مانند اجرای آزمایشی در مقیاس کوچک پیش از اجرای سراسری، احتمال فساد و تصمیمگیری به نفع گروههای خاص کاهش مییابد. این رویکرد نه تنها به بهبود کیفیت سیاستها میانجامد، بلکه اعتماد عمومی را نیز تقویت میکند و از تحمیل ریسکهای غیرمنطقی به دیگران جلوگیری میکند.
پذیرش مسئولیت پیامدهای تصمیمات اقتصادی، نخستین گام در یادگیری از اشتباهات گذشته است. اگر سیاستگذاران پیامدهای تصمیمات خود را نپذیرند، احتمال تکرار اشتباهات افزایش مییابد. در این راستا، ایجاد انگیزه برای مسئولیتپذیری و شفافیت در فرآیند تصمیمگیری، میتواند به بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشور کمک کند و زمینهساز توسعهای پایدار و فراگیر باشد.
در نهایت، مسئولیتپذیری در تصمیمات اقتصادی نه تنها به بهبود کیفیت زندگی شهروندان میانجامد، بلکه به اعتمادسازی در جامعه و تقویت نهادهای اقتصادی نیز کمک میکند. این امر میتواند به کاهش نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی منجر شود و زمینهساز رشد و توسعهای پایدار و متوازن گردد.
