طرح هدفمند کردن یارانهها در ایران با واکنشهای متفاوتی مواجه شده است. حداد عادل از تثبیت قیمت بنزین دفاع کرده، اما غنینژاد هشدار داده که این سیاست فرصتهایی برای قاچاقچیان ایجاد میکند. تحلیلها بر اهمیت برنامهریزی دقیق و توجه به پیامدهای بلندمدت تأکید دارند.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد نیوز، در میان تحولات اقتصادی اخیر، طرح جدید دولت برای هدفمند کردن یارانهها بهعنوان یکی از موضوعات اصلی مورد بحث قرار گرفته است. این طرح که بهطور گستردهای در محافل اقتصادی و سیاسی تحلیل میشود، واکنشهای متفاوتی را برانگیخته است. غلامعلی حداد عادل، رئیس وقت مجلس شورای اسلامی، از طرح تثبیت قیمت بنزین دفاع کرده است، در حالی که موسی غنینژاد، اقتصاددان برجسته، در سرمقالهای با عنوان «آنچه دیده نمیشود» به نقد این طرح و پیامدهای بلندمدت آن پرداخته است.
غنینژاد با تحلیل دقیق خود به این نکته اشاره میکند که تثبیت قیمتها، بهظاهر ممکن است به کنترل تورم کمک کند، اما در بطن خود فرصتهایی برای قاچاقچیان مواد سوختی فراهم میآورد تا از این رانت عظیم بهرهبرداری کنند. او هشدار میدهد که این افراد بهطور طبیعی به دنبال روشهای جدیدتر برای قاچاق خواهند بود و برنامهریزیهای مطمئنتری برای اتلاف منابع ملی انجام خواهند داد. این تحلیل نشان میدهد که سیاستهای اقتصادی باید نه تنها به نتایج کوتاهمدت، بلکه به پیامدهای بلندمدت نیز توجه داشته باشند.
در این میان، دادههای اقتصادی نشان میدهد که اگر روند رشد متوسط ۳۲ درصدی قیمت بنزین که در دهه ۱۳۷۰ آغاز شد، ادامه مییافت، قیمت بنزین در سال ۱۴۰۵ به حدود ۳۵ هزار تومان میرسید. این پیشبینیها نشاندهنده اهمیت برنامهریزی دقیق و آیندهنگری در سیاستگذاریهای اقتصادی است. در حالی که برخی از بانکهای بینالمللی به دنبال اعطای وامهای کلان به ایران هستند، ریسک سرمایهگذاری در کشور همچنان موضوعی پیچیده و چندوجهی باقی مانده است.
در نهایت، تحلیلهای ارائهشده نشان میدهد که سیاستهای تثبیت قیمت باید با دقت بیشتری مورد بررسی قرار گیرند تا از ایجاد فرصتهای ناعادلانه برای سوءاستفاده و اتلاف منابع جلوگیری شود. این امر مستلزم یک رویکرد جامع و هماهنگ در سیاستگذاری اقتصادی است که بتواند همزمان به کنترل تورم، رشد اقتصادی و عدالت اجتماعی بپردازد.
