تاسیس ایرلاینهای جدید در ایران با چالشهای اقتصادی و نیاز به بررسیهای دقیق مواجه است. با وجود افزایش تعداد مجوزها، موفقیت در این حوزه به برنامهریزی مناسب و تطبیق با شرایط اقتصادی بستگی دارد تا به بهبود خدمات و رقابت منجر شود.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، در شرایطی که اقتصاد ایران با چالشهای متعددی روبروست، موضوع تاسیس ایرلاینهای جدید همچنان در صدر مباحث اقتصادی قرار دارد. بر اساس قوانین جاری، هر سرمایهگذاری که تمایل به تاسیس یک ایرلاین داشته باشد، با در اختیار داشتن حداقل چهار هواپیما، میتواند در داخل و خارج از کشور فعالیت کند. این امر سوالی اساسی را مطرح میکند: آیا سودآوری در صنعت هواپیمایی ایران به حدی است که سرمایهگذاران را به تلاش برای کسب مجوزهای جدید ترغیب میکند؟
کارشناسان اقتصادی با مقایسه وضعیت ایران با کشورهای بزرگی همچون آمریکا، روسیه، هند و چین، به این نتیجه میرسند که تعداد ایرلاینها در این کشورها، با وجود جمعیت و ترافیک هوایی بالا، به تعداد انگشتان دست نمیرسد. این در حالی است که در ایران، تعداد مجوزهای صادر شده برای ایرلاینها به طور قابل توجهی افزایش یافته و حتی برخی استانها خواستار ایرلاینهای اختصاصی خود شدهاند. این روند نشاندهنده تمایل بالای سرمایهگذاران به ورود به این بازار است، اما آیا این تمایل با واقعیتهای اقتصادی همخوانی دارد؟
در سالهای اخیر، شیوهنامههای نظارت بر تاسیس شرکتهای هواپیمایی چندین بار دستخوش تغییر شده است. بهویژه در ماده ۵۷ قانون برنامه هفتم پیشرفت، قانونگذار تاکید کرده است که این شیوهنامهها به صورت آییننامه تدوین شوند. این تغییرات نشاندهنده تلاش برای بهبود نظارت و کارایی در این صنعت است. اما سوال اینجاست که آیا این تغییرات میتواند به بهبود وضعیت اقتصادی و سودآوری ایرلاینها منجر شود؟
با توجه به شرایط کنونی و تحلیلهای اقتصادی، به نظر میرسد که تاسیس ایرلاینهای جدید در ایران نیازمند بررسیهای دقیقتر و استراتژیهای بلندمدت است. در حالی که افزایش تعداد ایرلاینها میتواند به رقابت و بهبود خدمات منجر شود، اما بدون برنامهریزی مناسب و توجه به نیازهای بازار، ممکن است به نتایج مطلوبی نرسد. در پایان، موفقیت در این حوزه به توانایی در تطبیق با شرایط اقتصادی و بهرهبرداری از فرصتهای موجود بستگی دارد.
