چین و هند با بیش از ۲.۳ میلیارد کاربر اینترنت، بیشترین کاربران را دارند. تا سال ۱۴۰۴، ۷۴ درصد جمعیت جهان به اینترنت متصل خواهند شد. نابرابری در دسترسی به اینترنت همچنان چالش بزرگی است و نیاز به برنامهریزی و سرمایهگذاری زیرساختی دارد.
به نقل از خبرگزاری تجارت نیوز، در دنیای امروز، جمعیتهای بزرگ نقشی اساسی در تعیین رتبهبندی کشورها از نظر تعداد کاربران اینترنت ایفا میکنند. چین و هند، به تنهایی، میزبان بیش از ۲.۳ میلیارد کاربر اینترنت هستند، رقمی که به مراتب بالاتر از هر کشور دیگری است. پیشبینیها نشان میدهد که تا سال ۱۴۰۴، حدود ۷۴ درصد از جمعیت جهان، معادل تقریباً ۶ میلیارد نفر، به اینترنت متصل خواهند بود. این رقم در مقایسه با ۷۱ درصد یا ۵.۸ میلیارد نفر در سال گذشته، نشاندهنده رشد قابل توجهی است. با این حال، همچنان بیش از یکچهارم جمعیت جهان از دسترسی به اینترنت محروم هستند.
دسترسی به اینترنت به شدت تحت تأثیر سطح درآمد کشورها قرار دارد. در کشورهای با درآمد بالا، ۹۴ درصد از مردم از اینترنت استفاده میکنند، در حالی که این رقم در کشورهای با درآمد پایین تنها به ۲۳ درصد میرسد. چین با داشتن حدود ۱.۳۰ میلیارد کاربر اینترنت، در صدر فهرست قرار دارد و بیش از ۹۰ درصد از جمعیت این کشور آنلاین هستند. هند با بیش از ۱.۰۳ میلیارد کاربر، علیرغم نرخ نفوذ اینترنت پایینتر، یعنی ۷۰ درصد، در جایگاه دوم قرار دارد. این دو کشور به تنهایی تعداد کاربرانی بیشتر از مجموع کاربران اینترنت در سایر کشورهای جهان دارند.
در حالی که استفاده از اینترنت در حال گسترش است، نابرابری در دسترسی به این فناوری همچنان چالشی بزرگ به شمار میآید. کشورهایی که درآمد بالاتری دارند، قادر به فراهم کردن زیرساختهای بهتر و دسترسی گستردهتر به اینترنت هستند. این امر باعث میشود تا شکاف دیجیتال میان کشورهای مختلف همچنان پابرجا بماند. پیشرفتهای تکنولوژیکی و سرمایهگذاریهای زیرساختی میتوانند این شکاف را کاهش دهند، اما نیازمند برنامهریزی و سیاستگذاری دقیق و بلندمدت هستند.
در نهایت، با توجه به روندهای فعلی، انتظار میرود که استفاده از اینترنت به رشد خود ادامه دهد و کشورهای بیشتری به جمعیت آنلاین جهانی بپیوندند. این امر نه تنها به توسعه اقتصادی و اجتماعی کمک میکند، بلکه میتواند به بهبود کیفیت زندگی در سراسر جهان منجر شود. با این حال، برای دستیابی به این هدف، نیاز به تلاشهای هماهنگ و سیاستهای حمایتی از سوی دولتها و نهادهای بینالمللی است.
