آیا نصب پنلهای خورشیدی به رانت دولتی ختم میشود؟ تحلیل وزارت نیرو

توسعه انرژی خورشیدی در ایران با توجه به پتانسیل بالای تابش خورشید و ظرفیت نصب ۶۰ هزار مگاوات نیروگاه حرارتی، میتواند نیاز داخلی و صادرات برق را تأمین کند. چالش کاهش راندمان پنلها نیازمند فناوریهای پیشرفته و سیاستگذاری پایدار است.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، توسعه نیروگاههای تجدیدپذیر در ایران همواره از اولویتهای دولتها بوده است، اما این مهم نیازمند رویکردی جامع و حمایت مؤثر از سوی دولت و سرمایهگذاران بخش خصوصی است. انرژی خورشیدی، بهعنوان یکی از منابع اصلی انرژیهای تجدیدپذیر، بهویژه در کشورهایی با تابش مناسب، از اهمیت ویژهای برخوردار است. ایران با داشتن حدود ۳۰۰ روز آفتابی در سال و میانگین تابش ۴.۵ تا ۵.۵ کیلووات ساعت بر متر مربع در روز، از پتانسیل بالایی برای بهرهبرداری از این منبع برخوردار است. این ویژگیها ایران را در زمره کشورهای با ظرفیت بالا برای توسعه انرژی خورشیدی قرار داده است.
کارشناسان معتقدند تجهیز مناطق بیابانی ایران به سامانههای دریافت انرژی خورشیدی میتواند نه تنها نیازهای داخلی را برآورده کند، بلکه امکان صادرات برق به کشورهای همسایه را نیز فراهم سازد. بر اساس مطالعات انجام شده، در مساحتی بیش از دو هزار کیلومتر مربع، ظرفیت نصب بیش از ۶۰ هزار مگاوات نیروگاه حرارتی خورشیدی وجود دارد. این ظرفیت بالقوه میتواند بهعنوان یک موتور محرک اقتصادی عمل کرده و زمینهساز ایجاد اشتغال و توسعه پایدار در کشور شود.
با این حال، کاهش تدریجی راندمان پنلهای خورشیدی یکی از چالشهای پیشرو است که وزارت نیرو نیز به آن اذعان دارد. این مسئله نیازمند برنامهریزی دقیق و استفاده از فناوریهای پیشرفته برای بهینهسازی عملکرد این سیستمهاست. در این راستا، سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه و تعامل با شرکتهای بینالمللی میتواند به بهبود کیفیت و کارایی پنلهای خورشیدی کمک کند.
در نهایت، برای تحقق اهداف بلندمدت در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر، نیاز به سیاستگذاریهای پایدار و ایجاد زیرساختهای مناسب وجود دارد. با توجه به روندهای جهانی و نیاز به کاهش وابستگی به منابع فسیلی، ایران میتواند با اتخاذ راهبردهای مناسب و بهرهگیری از ظرفیتهای موجود، به یکی از پیشگامان منطقه در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر تبدیل شود.




