رقابت پنهان اما تاثیرگذار عربستان و امارات، موازنه قدرت و امنیت خلیج فارس را تغییر داده و انسجام جبهه ضدایرانی را تضعیف کرده است. این تغییرات پیامدهای اقتصادی و امنیتی گستردهای دارد و نیازمند تحلیل دقیق و راهکارهای جدید برای مواجهه با چالشهاست.
به نقل از خبرگزاری تحلیل بازار، آنچه زمانی بهعنوان «ائتلاف آهنین» میان عربستان سعودی و امارات متحده عربی شناخته میشد، اکنون به رقابتی نهان اما تاثیرگذار تبدیل شده است که موازنه قدرت و امنیت منطقه را بازتعریف میکند. در گذشته، ریاض و ابوظبی بهعنوان دو ستون اصلی یک پروژه مشترک در نظر گرفته میشدند؛ پروژهای که بر مهار نفوذ ایران، مدیریت بحرانهای منطقهای و ایجاد نظم امنیتی تحت حمایت ایالات متحده متمرکز بود. با این حال، تحولات اخیر در یمن و سودان، اختلافات در سیاستهای انرژی و تغییرات در محاسبات امنیتی ناشی از کاهش نقش واشنگتن، این تصویر را دگرگون کرده است.
امروز، شکاف میان عربستان و امارات تنها یک اختلاف تاکتیکی نیست، بلکه نشاندهنده بحرانی در رهبری و اولویتهای متعارض در خلیج فارس است. این بحران نه تنها روابط دوجانبه این دو کشور را تحت تأثیر قرار داده، بلکه کل معادلات منطقهای را نیز دستخوش تغییر کرده است. نخستین پیامد این شکاف، تضعیف انسجام جبهه ضدایرانی در خلیج فارس است. فاصلهگیری عربستان از سیاستهای تقابلی مورد علاقه ابوظبی و تلآویو، فضای مانور دیپلماتیک ایران را افزایش داده است. در حالی که امارات به سوی پیوندهای امنیتی عمیقتر با اسرائیل حرکت میکند، ریاض مسیر تنشزدایی و گفتوگو را در پیش گرفته است.
این تغییرات در روابط عربستان و امارات، پیامدهای اقتصادی و امنیتی گستردهای به همراه دارد. از نظر اقتصادی، رقابت میان این دو کشور میتواند به تغییر در سیاستهای انرژی و بازارهای نفتی منجر شود، که تأثیرات آن بر اقتصاد جهانی نیز محسوس خواهد بود. از سوی دیگر، تغییر در محاسبات امنیتی میتواند به بازتعریف نقشهای منطقهای و جهانی این دو کشور منجر شود. با توجه به این تحولات، پیشبینی میشود که کشورهای منطقه به دنبال راهکارهایی برای تطبیق با این تغییرات و حفظ منافع خود باشند.
در نهایت، رقابت میان ریاض و ابوظبی نشاندهنده تغییرات عمیق در ساختار قدرت و امنیت خلیج فارس است. این تحولات نه تنها بر روابط دوجانبه این دو کشور، بلکه بر کل منطقه تأثیرگذار خواهد بود. با توجه به این شرایط، ضروری است که تحلیلگران و سیاستگذاران با دقت بیشتری به بررسی این تغییرات پرداخته و راهکارهای مناسبی برای مواجهه با چالشها و فرصتهای پیشرو ارائه دهند.
