ایجنتهای هوش مصنوعی در حال تغییر بنیادین اقتصاد و حکمرانی هستند، با نقش کلیدی در تصمیمگیری و اجرای آن. این تحولات نیازمند بازنگری در سیاستگذاریها و چارچوبهای قانونی است تا از پتانسیل کامل این فناوری بهرهبرداری شود و انسان به عنوان ناظر و تنظیمگر عمل کند.
به نقل از خبرگزاری عصر اقتصاد، در دنیای امروز، چارچوبهای مفهومی اقتصاد به سرعت در حال تغییر و تحول هستند. این دگرگونی نه به دلیل تغییر در سلیقه سیاستگذاران، بلکه به واسطه ظهور ایجنتهای هوش مصنوعی است که منطق کنش اقتصادی و حکمرانی را بهطور بنیادین متحول کردهاند. این ایجنتها، بر اساس اهداف و قواعد از پیش تعیینشده، به عنوان بازیگران جدید در عرصه اقتصادی و حکمرانی ظاهر شدهاند. نسل نوین هوش مصنوعی، فراتر از نقشهای سنتی پاسخگویی و توصیهگری، به تشخیص وضعیت، تصمیمگیری، اقدام و ارزیابی نتایج میپردازند و بدین ترتیب، نقشی کلیدی در فرایندهای تصمیمگیری ایفا میکنند.
در این ساختار نوین، بسیاری از سیستمهای سازمانی که زمانی به عنوان «مغز تصمیمگیری» شناخته میشدند، نظیر سیستمهای مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) و برنامهریزی منابع سازمانی (ERP)، به انبارهای داده تقلیل یافتهاند. قدرت واقعی اکنون به لایهای منتقل شده است که تصمیمات را به عمل تبدیل میکند. این تحولات، صرفاً بهبودهای تدریجی فناورانه نیستند؛ بلکه تغییرات بنیادینی در جایگاه عامل اقتصادی به حساب میآیند. در اقتصاد کلاسیک و حتی دیجیتال، انسان نقش تصمیمگیرنده را ایفا میکرد و فناوری به اجرای آن میپرداخت. اما اکنون این نسبت در حال معکوس شدن است و انسان به عنوان ناظر، تنظیمگر و طراح قواعد عمل میکند، در حالی که ایجنتهای هوش مصنوعی به تصمیمگیری و اجرای آن مشغولند.
این تغییرات نه تنها چالشهایی را به همراه دارند، بلکه فرصتهای بینظیری نیز برای بهبود کارایی و دقت در تصمیمگیریهای اقتصادی فراهم میکنند. با این حال، نیاز به بازنگری در سیاستگذاریها و چارچوبهای قانونی بیش از پیش احساس میشود تا بتوان از پتانسیل کامل این فناوری بهرهبرداری کرد. در نهایت، با توجه به روندهای کنونی و شاخصهای اقتصادی، میتوان پیشبینی کرد که ایجنتهای هوش مصنوعی به زودی به یکی از ارکان اصلی اقتصاد جهانی تبدیل خواهند شد و نقش انسان به عنوان ناظر و تنظیمگر در این عرصه بیش از پیش اهمیت خواهد یافت.
در خاتمه، این تحولات نشاندهنده یک تغییر بنیادین در ساختار اقتصادی جهان است که نیازمند توجه دقیق و برنامهریزی استراتژیک از سوی سیاستگذاران و مدیران اقتصادی است. با بهرهگیری از این فناوریها و تطبیق با تغییرات جدید، میتوان به بهبود بهرهوری و دستیابی به اهداف اقتصادی بلندمدت امیدوار بود.
