تدوین نقشه تجاری پایدار برای ایران نیازمند ثبات در تولید، نهادها و تعاملات خارجی است. بیثباتی اقتصادی و تغییرات مداوم سیاستها مانع از برنامهریزی مؤثر میشود. ایجاد ثبات در سیاستهای کلان اقتصادی برای بهبود وضعیت و تقویت جایگاه ایران ضروری است.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در دنیای پیچیده اقتصاد بینالملل، تدوین نقشه تجاری پایدار برای ایران مستلزم ثبات در سه حوزه کلیدی است: افق تولید، افق نهادی و افق تعاملات خارجی. این نقشه زمانی معنا پیدا میکند که بتوان درباره مسیر آینده تصمیمگیری کرد و از تداوم آن اطمینان نسبی داشت. با این حال، در شرایطی که این افقها بهطور مداوم دستخوش تغییر هستند، سیاستهای تجاری به واکنشهای کوتاهمدت محدود میشوند. ایران با چالشهایی روبرو است که نه از کمبود ظرفیت، بلکه از بیثباتی محیط تصمیمگیری ناشی میشود.
اقتصاد ایران به لحاظ ساختار تولید، بر انرژی، صنایع بالادستی و تولیدات میانپایه تکیه دارد؛ ساختاری که به افقهای بلندمدت، سرمایهگذاری پایدار و بازارهای قابل پیشبینی نیازمند است. اما در شرایطی که متغیرهای کلان اقتصادی مانند نرخ ارز و سیاستهای تجاری بهطور مداوم تغییر میکنند، همراستاسازی تولید با بازارهای هدف دشوار میشود. در چنین شرایطی، بنگاهها نمیتوانند استراتژیهای صادراتی مؤثری تعریف کنند و سیاستگذاران نیز در تثبیت مسیر مشخصی ناتوان میمانند. این ناپایداری افق تصمیمگیری است که بیش از هر چیز مانع از تدوین نقشه تجاری کارآمد میشود.
برای فائق آمدن بر این چالشها، ضروری است که ایران به سمت ایجاد ثبات در سیاستهای کلان اقتصادی حرکت کند. این امر مستلزم اتخاذ رویکردی جامع و هماهنگ است که بتواند تغییرات ناگهانی را کاهش دهد و شرایطی فراهم کند که در آن سرمایهگذاران و تولیدکنندگان بتوانند با اطمینان بیشتری به برنامهریزی بپردازند. تنها در این صورت است که میتوان به تدوین نقشه تجاری پایدار و مؤثر امیدوار بود، نقشهای که نهتنها به بهبود وضعیت اقتصادی کشور کمک میکند، بلکه جایگاه ایران را در عرصه تجارت بینالمللی تقویت میسازد.
