چالشهای سکونتگاههای غیررسمی در دهلی و تهران: تهدیدی برای آینده شهری

تصاویر هوایی از دهلی و جنوب اتوبان چمران تهران نشاندهنده وضعیت بحرانی سکونتگاههای غیررسمی و کمبود فضای سبز است که ساکنان را در برابر سوانح طبیعی آسیبپذیر میکند. تحلیلگران بر لزوم توزیع عادلانه منابع و زیرساختها برای بهبود کیفیت زندگی تأکید دارند.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در تصویری هوایی که اخیراً منتشر شده، محلهای فقیرنشین و پرتراکم در دهلی به نمایش درآمده است، جایی که تنها دو درخت در آن به چشم میخورد. این تصویر به وضوح نشاندهنده وضعیت سکونتگاههای غیررسمی در این شهر است، جایی که ساکنان به دلیل تراکم بالای ساختمانها و جمعیت و کمبود فضای سبز، در برابر سوانح طبیعی همچون سیل، بیشترین آسیبپذیری را دارند. این مسئله در حالی رخ میدهد که دهلی بهعنوان شهری سبز شناخته میشود، اما توزیع نابرابر فضای سبز، حاشیهنشینان و شهروندان فقیر را در معرض خطر قرار داده است.
وضعیت مشابهی را میتوان در جنوب اتوبان چمران تهران مشاهده کرد. این منطقه نیز به سکونتگاهی غیررسمی و متراکم تبدیل شده که در داخل رود-دره قرار گرفته است. در صورت وقوع سیل در تهران، ساکنان این مناطق بیش از سایر بخشهای شهر در معرض تهدید قرار میگیرند. این وضعیت نشاندهنده چالشهای جدی در مدیریت شهری و توزیع نابرابر منابع است که میتواند به بحرانهای اجتماعی و اقتصادی گستردهتری منجر شود.
تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که عدم توزیع عادلانه فضای سبز و زیرساختهای شهری میتواند به افزایش نابرابریها و کاهش کیفیت زندگی در مناطق حاشیهای منجر شود. این امر نه تنها بر سلامت و رفاه ساکنان تأثیر میگذارد، بلکه میتواند به افزایش هزینههای اجتماعی و اقتصادی برای دولتها منجر شود. بهبود شرایط این مناطق نیازمند برنامهریزی دقیق و سرمایهگذاریهای هدفمند در توسعه زیرساختها و افزایش فضای سبز است.
در نهایت، برای مقابله با چالشهای سکونتگاههای غیررسمی، ضروری است که سیاستگذاران شهری به توزیع عادلانهتر منابع و زیرساختها توجه کنند. این امر میتواند به کاهش آسیبپذیری ساکنان در برابر سوانح طبیعی و بهبود کیفیت زندگی در این مناطق کمک کند. در غیر این صورت، این مناطق همچنان به عنوان نقاط ضعف در ساختار شهری باقی خواهند ماند و تهدیدی جدی برای توسعه پایدار شهری محسوب میشوند.




