نزدیکی استراتژیک چین به امارات؛ پیامدها و دلایل اقتصادی

چین با حمایت از تلاشهای صلحآمیز امارات برای حل مسئله جزایر تنب و ابوموسی، نشاندهنده تغییرات استراتژیک در روابط منطقهای است. روابط تجاری گسترده چین و امارات، با حجم تجارت ۱۰۲ میلیارد دلار، نقش کلیدی در اقتصاد جهانی دارد و نفوذ چین در خاورمیانه را تقویت میکند.
به نقل از خبرگزاری تجارت نیوز، در بیانیهای که پس از دیدار وانگ یی، وزیر خارجه چین، با همتای اماراتیاش در ابوظبی در تاریخ ۲۱ و ۲۲ آذر منتشر شد، چین بار دیگر بر حمایت خود از «تلاشهای صلحآمیز امارات متحده عربی برای حل مسئله جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی از طریق گفتوگوهای دوجانبه مطابق با منشور سازمان ملل و قوانین بینالمللی» تأکید کرد. این موضعگیری، که بهوضوح در تضاد با دیدگاه ایران قرار دارد، نشاندهنده تغییرات استراتژیک در روابط منطقهای چین است.
چین و امارات متحده عربی دارای روابط تجاری گستردهای هستند که بهطور قابلتوجهی بر اقتصاد منطقه تأثیر میگذارد. بر اساس اطلاعات رسمی، امارات اولین بازار صادراتی چین و دومین شریک تجاری این کشور در خاورمیانه محسوب میشود و در تجارت غیرنفتی نیز جایگاه نخست را دارد. حجم تجارت میان دو کشور در سال ۱۴۰۳ به حدود ۱۰۲ میلیارد دلار رسید. این ارقام نشاندهنده اهمیت استراتژیک این روابط برای هر دو کشور و نقش کلیدی آنها در اقتصاد جهانی است.
چین با سرمایهگذاری ۶.۳ درصدی در امارات، پس از بریتانیا، آمریکا و ایتالیا، بهعنوان چهارمین سرمایهگذار بزرگ مستقیم خارجی در این کشور شناخته میشود. اگرچه رقم دقیق سرمایهگذاری خارجی امارات در چین مشخص نیست، اما در دیدار دوجانبه وزیر اقتصاد و گردشگری امارات با وزیر تجارت چین در بهمن ۱۴۰۲، بر اهمیت تبادل سرمایه میان دو کشور تأکید شد. این همکاریهای اقتصادی میتواند بهعنوان یک پل ارتباطی برای توسعه بیشتر روابط سیاسی و اقتصادی بین دو کشور عمل کند.
با توجه به این روابط اقتصادی و سیاسی عمیق، نزدیکی مواضع چین به امارات در مسائل منطقهای میتواند بهعنوان یک استراتژی بلندمدت برای تقویت نفوذ چین در خاورمیانه تفسیر شود. این تغییرات نه تنها بر روابط دوجانبه بلکه بر تعادل قدرت در منطقه نیز تأثیرگذار خواهد بود. در نهایت، این تحولات نشاندهنده تغییرات گستردهتری در سیاست خارجی چین است که نیازمند تحلیل دقیق و مستمر میباشد.




