طالبان با حمایت از مدارس دینی و ترویج ایدئولوژی خود، نگرانیهایی درباره گسترش افراطگرایی در افغانستان ایجاد کرده است. این روند بر آموزش کودکان و امنیت منطقه تأثیر میگذارد و نیازمند استراتژیهای مؤثر بینالمللی برای مقابله با این تهدیدات است.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد نیوز، در پی سقوط کابل و بازگشت طالبان به قدرت در مرداد ۱۴۰۰، این گروه بهطور نظاممند از گسترش مدارس دینی که ایدئولوژی خود را ترویج میکنند، در سراسر افغانستان حمایت کرده است. این اقدام نگرانیهای عمیقی را درباره نفوذ ایدئولوژیک و گسترش افراطگرایی در این کشور برانگیخته است. در حالی که طالبان تلاش میکند چهرهای از ثبات و تداوم فرهنگی ارائه دهد، واقعیت این است که این گروه نمایندهای از سنتهای اصیل افغان یا پشتون نیست و بر پایه زیرساختهای افراطی و به شدت سیاسی شکل گرفته است.
ظهور طالبان از شبکهای گسترده از مدارس مذهبی در امتداد مرز افغانستان و پاکستان در دهه ۱۳۶۰ نشأت گرفته است. با بازگشت طالبان به قدرت، این مدارس به ابزارهای مهمی برای تقویت نفوذ ایدئولوژیک و سیاسی این گروه تبدیل شدهاند. این روند نه تنها بر آینده آموزشی کودکان در افغانستان تأثیر میگذارد، بلکه میتواند زمینهساز افزایش افراطگرایی در منطقه و حتی فراتر از مرزهای افغانستان باشد. در این میان، نگرانیهای جدی درباره استفاده احتمالی گروههای شبهنظامی از فناوریهای نوین مانند هوش مصنوعی برای جبران کمبود تخصصهای فنی و تولید سلاحهای بیولوژیک یا شیمیایی نیز مطرح شده است.
در ارزیابیهای اخیر تهدیدات داخلی، این خطرات بهعنوان چالشهای امنیتی مهمی شناخته شدهاند که نیازمند توجه و اقدام فوری هستند. در حالی که طالبان به تقویت زیرساختهای ایدئولوژیک خود ادامه میدهد، آینده افغانستان و امنیت منطقهای به شدت تحت تأثیر این تحولات قرار دارد. تحلیلگران هشدار میدهند که سیاستزدگی مدارس تحت حاکمیت طالبان به افراطیترین شکل خود رسیده و این مسئله میتواند پیامدهای گستردهای برای ثبات و امنیت منطقهای داشته باشد.
در پایان، با توجه به تحولات جاری، ضروری است که جامعه بینالمللی و دولتهای منطقهای با درک عمیق از این تهدیدات، استراتژیهای مؤثری برای مقابله با نفوذ ایدئولوژیک و افراطگرایی طالبان تدوین کنند. تنها از طریق همکاریهای گسترده و اقدامات هماهنگ میتوان به کاهش تهدیدات و حفظ ثبات در منطقه امیدوار بود.
