اقتصاد چین با کاهش بیسابقه سرمایهگذاری ثابت مواجه شده که نگرانیها درباره رشد اقتصادی را افزایش داده است. تحلیلگران به دنبال دلایل پایداری رشد با وجود این کاهش هستند و سیاستهای مالی و تقاضای داخلی را عوامل مؤثر میدانند. آینده اقتصاد چین به مدیریت چالشها بستگی دارد.
به نقل از خبرگزاری جهان صنعت نیوز، اقتصاد چین در پاییز سال جاری با چالشی غیرمنتظره مواجه شده است؛ سقوط بیسابقه سرمایهگذاری ثابت بیش از ۱۱ درصد، اقتصاددانان را در برابر معمایی پیچیده قرار داده است. این کاهش در بخشی از اقتصاد رخ داده که نزدیک به نیمی از تولید ناخالص داخلی چین را تشکیل میدهد، و نگرانیها پیرامون تداوم رشد اقتصادی این کشور را افزایش داده است. با این حال، دادههای رشد اقتصادی هنوز این افت را بهطور کامل منعکس نکردهاند، و این تناقض، تحلیلگران اقتصادی را به تفکر واداشته است.
دادههای رسمی نشان میدهند که سرمایهگذاری ثابت در ماه مهر بیش از ۱۱ درصد کاهش یافته است، رقمی که از زمان قرنطینههای سخت ابتدای سال ۲۰۲۰ تاکنون بیسابقه بوده است. با وجود این افت سنگین، شاخص «تشکیل سرمایه ثابت» در فصل سوم همچنان ۳.۵ درصد رشد داشته و حدود یکپنجم رشد تولید ناخالص داخلی را توضیح میدهد. این وضعیت متناقض، سوالات زیادی را درباره پایداری رشد اقتصادی چین و توانایی آن در مواجهه با چالشهای پیشرو مطرح کرده است.
تحلیلگران اقتصادی به دنبال یافتن پاسخ برای این پرسش هستند که چرا با وجود کاهش چشمگیر سرمایهگذاری، رشد اقتصادی چین همچنان پایدار به نظر میرسد. برخی بر این باورند که سیاستهای مالی و پولی دولت چین، بهویژه در حوزههای زیرساختی و تکنولوژی، ممکن است بهعنوان محرکی برای جبران کاهش سرمایهگذاری عمل کرده باشند. از سوی دیگر، افزایش تقاضای داخلی و صادرات نیز میتواند نقش مهمی در حفظ رشد اقتصادی ایفا کرده باشد.
در نهایت، آینده اقتصاد چین به توانایی این کشور در مدیریت این چالشها و ایجاد تعادل میان سرمایهگذاری و رشد پایدار بستگی دارد. پیشبینیها نشان میدهند که با توجه به سیاستهای اقتصادی دولت و شرایط جهانی، چین ممکن است بتواند از این بحران عبور کند و به مسیر رشد بازگردد. با این حال، نظارت دقیق بر روندهای اقتصادی و تطبیق سیاستها با شرایط متغیر، برای حفظ پایداری اقتصادی ضروری خواهد بود.
