بازار مخازن آب ایران با افزایش تقاضا و کمبود مواد اولیه، بهویژه پلیاتیلن، با چالشهای جدی مواجه شده است. این وضعیت باعث افزایش هزینه تولید و کاهش رقابتپذیری شده و نیازمند سیاستهای حمایتی برای بهبود عرضه و تثبیت بازار است.
به نقل از خبرگزاری ایران جیب، بازار مخازن آب کشور با افزایش تقاضا و همزمانی آن با افزایش بیسابقه قیمت مواد اولیه، وارد مرحلهای جدید از چالشها شده است. رئیس هیاتمدیره انجمن ملی صنایع پلیمر ایران، با اشاره به این وضعیت، اظهار داشت که اگرچه ظرفیت تولید داخلی توانایی پاسخگویی به نیازهای بازار را دارد، اما کمبود مواد اولیه از شهریورماه، تولیدکنندگان را با مشکلات جدی مواجه ساخته است. این مسئله بهویژه در شرایطی که پلیاتیلن همواره بهوفور در دسترس بوده، توجه بیشتری را به خود جلب کرده است.
سعید ترکمان در گفتوگویی تأکید کرد که بحران اصلی صنعت مخازن آب، نه در افزایش تقاضا، بلکه در تأمین مواد اولیه نهفته است. با وجود ظرفیت نصبشده کافی برای تولید مخازن، کمبود پلیاتیلن و نوسانات عرضه از سوی پتروشیمیها، مانعی جدی بر سر راه تولیدکنندگان ایجاد کرده است. این در حالی است که پلیاتیلن همواره بهعنوان یکی از مواد اولیه اصلی، بهوفور در کشور موجود بوده و حتی مازاد بر نیاز داخلی تولید میشده است.
عرضه نامناسب پلیاتیلن، رقابتهای شدید ۴۰ تا ۵۰ درصدی را در بازار ایجاد کرده و هزینههای تولید مخازن را بهطور قابلتوجهی افزایش داده است. این وضعیت نهتنها بر قیمت نهایی محصولات تأثیر گذاشته، بلکه توان رقابتی تولیدکنندگان را نیز کاهش داده است. در این شرایط، لازم است که سیاستگذاران اقتصادی و صنعتی، با اتخاذ تدابیر مناسب، به بهبود وضعیت عرضه مواد اولیه و کاهش نوسانات قیمتی کمک کنند.
با توجه به روندهای موجود و پیشبینیهای اقتصادی، انتظار میرود که در صورت عدم اتخاذ اقدامات اصلاحی در زنجیره تأمین مواد اولیه، شرایط فعلی میتواند بهطور مداوم بر بازار مخازن آب تأثیر منفی بگذارد. بهمنظور حفظ توان تولید داخلی و پاسخگویی به نیازهای روزافزون بازار، ضروری است که سیاستهای حمایتی و تسهیلگرانه در زمینه تأمین مواد اولیه بهطور جدی مورد توجه قرار گیرد.
در نهایت، با در نظر گرفتن اهمیت استراتژیک مخازن آب در تأمین نیازهای کشور، تلاشهای هماهنگ بین دولت و صنعت برای رفع موانع موجود و بهبود شرایط بازار، میتواند به تقویت زیرساختهای تولید و افزایش بهرهوری در این بخش منجر شود. این امر نهتنها به تثبیت بازار داخلی کمک خواهد کرد، بلکه میتواند زمینهساز توسعه صادرات و افزایش رقابتپذیری در بازارهای بینالمللی نیز باشد.
