آیا همکاری نظامی با چین نیروی هوایی ایران را متحول خواهد کرد؟

به نقل از خبرگزاری اقتصاد نیوز، در پی آتش‌بس شکننده میان ایران و اسرائیل، نشانه‌هایی از تمایل تهران به تقویت زرادخانه‌های نظامی خود با همکاری پکن به چشم می‌خورد. این رویکرد، پس از حملات اسرائیل از ۲۳ خرداد تا ۳ تیر و در پی نارضایتی فزاینده از عدم حمایت نظامی ملموس روسیه، به‌ویژه در محافل سیاسی و امنیتی ایران، قوت گرفته است. به نظر می‌رسد سفر عزیز نصیرزاده، وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران، به چینگدائو برای شرکت در اجلاس سازمان همکاری شانگهای، بلافاصله پس از آتش‌بس، به این گمانه‌زنی‌ها دامن زده است که ایران ممکن است به سمت خرید سخت‌افزارهای نظامی از چین حرکت کند.

این تغییر رویکرد بالقوه، پس از سال‌ها وابستگی به روسیه، در ماه‌های اخیر به‌طور جدی مورد بحث قرار گرفته و برخی چهره‌های سیاسی ایران به‌صراحت پیشنهاد کرده‌اند که پکن می‌تواند سامانه‌های دفاعی پیشرفته‌ای را تأمین کند. گزارش‌های منتشر شده در تیرماه حاکی از آن است که ایران به دنبال دریافت باتری‌های موشکی زمین‌به‌هوای ساخت چین مدل HQ-9B است. این اقدام می‌تواند نشان‌دهنده تغییر استراتژیک در سیاست‌های دفاعی ایران باشد که به دنبال تقویت توانمندی‌های نظامی خود با استفاده از فناوری‌های پیشرفته چینی است.

در این میان، تحلیل‌گران معتقدند که همکاری نظامی با چین می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی نیروی هوایی ایران را متحول کند. چین، به‌عنوان یکی از پیشروان صنعت دفاعی جهان، قادر است با ارائه فناوری‌های نوین و پیشرفته، به تقویت توان نظامی ایران کمک کند. این همکاری نه‌تنها می‌تواند به افزایش قابلیت‌های دفاعی ایران در برابر تهدیدات خارجی منجر شود، بلکه ممکن است به تنوع‌بخشی به منابع تأمین تسلیحات ایران نیز بینجامد.

در نهایت، با توجه به تحولات منطقه‌ای و نیاز ایران به تقویت توان دفاعی خود، همکاری نظامی با چین می‌تواند به‌عنوان یک گزینه استراتژیک مورد توجه قرار گیرد. این همکاری، اگر به‌درستی مدیریت شود، می‌تواند به تقویت جایگاه ایران در معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی منجر شود. با این حال، چالش‌های مربوط به هماهنگی و تطبیق با فناوری‌های جدید و همچنین ملاحظات ژئوپلیتیکی، از جمله مسائلی هستند که باید به‌دقت مورد بررسی قرار گیرند.