روستاها با منابع طبیعی و فرهنگی غنی، نقشی کلیدی در توسعه اقتصادی دارند و میتوانند با برنامهریزی دقیق به موتور محرک امنیت غذایی و اشتغالزایی تبدیل شوند. بهرهبرداری هوشمندانه از این ظرفیتها میتواند به توسعه پایدار و جلوگیری از مهاجرت بیرویه کمک کند.
به نقل از خبرگزاری عصر اقتصاد، روستاها به عنوان منابعی غنی از طبیعت و فرهنگ، جایگاهی ویژه در توسعه اقتصادی کشور دارند. با دارا بودن منابع طبیعی از جمله آب و زمینهای حاصلخیز، نیروی انسانی جوان و مجرب، و ظرفیتهای فرهنگی و بومی، روستاها میتوانند به عنوان موتور محرک امنیت غذایی، اشتغالزایی و توسعه صنایع کوچک و متوسط عمل کنند. این پتانسیلها به ویژه در استانهایی مانند گلستان، که به تنوع قومی و فرهنگی شهرت دارند، از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این مناطق، موسیقی منحصر به فرد، تنوع غذایی، پوشش محلی و آداب و سنتهای متنوع، فرصتهای بینظیری برای توسعه اقتصادی و فرهنگی فراهم میآورند.
برنامهریزی دقیق و استفاده بهینه از ظرفیتهای روستایی میتواند به توسعه گردشگری روستایی، بومگردی، صنایعدستی، دامپروری مدرن، کشاورزی ارگانیک و فرآوری محصولات محلی بینجامد. این اقدامات نه تنها به افزایش درآمد ساکنان روستاها کمک میکند، بلکه از مهاجرت بیرویه به شهرها جلوگیری کرده و در برخی موارد، مهاجرت معکوس از شهرها به روستاها را نیز تسهیل میکند. با توجه به این پتانسیلها، مسئولان باید با ایجاد زیرساختهای مناسب و ارائه تسهیلات، انگیزه لازم برای ماندگاری و فعالیت اقتصادی در روستاها را فراهم کنند.
تحلیلهای اقتصادی نشان میدهد که با توجه به روند رشد جمعیت و نیاز روزافزون به منابع غذایی و صنعتی، بهرهبرداری هوشمندانه از ظرفیتهای روستایی میتواند به عنوان راهکاری پایدار برای توسعه اقتصادی کشور محسوب شود. این امر نیازمند سیاستگذاریهای جامع و هماهنگ بین بخشهای مختلف اقتصادی و اجتماعی است تا بتواند به طور مؤثر به اهداف توسعه پایدار دست یابد.
در نهایت، میتوان گفت که روستاها با دارا بودن منابع و ظرفیتهای متنوع، نقشی اساسی در تحول اقتصادی و اجتماعی کشور ایفا میکنند. با توجه به اهمیت این مناطق در تأمین نیازهای ملی و ایجاد فرصتهای جدید اقتصادی، برنامهریزی و سرمایهگذاری در توسعه روستایی باید به عنوان یکی از اولویتهای اصلی در سیاستگذاریهای کلان اقتصادی کشور در نظر گرفته شود.
